Περί λιποταξίας και ανυποταξίας

Γιατί οι Ρωμαίοι είχαν τόση λύσσα με τους χριστιανούς και τους καταδίωκαν?
Από λογικής πλευράς το σκεφτήκατε ποτέ? Άραγε ήταν απλά τόσο λυσσαλέοι κατά της νέας θρησκείας? Αφού χαρακτηριστικό των Ρωμαίων ήταν ο συγκριτισμός.... τί Δίας, τι Jupiter, τι Jahve, το ίδιο είναι...

Οι χριστιανοί ΔΕΝ έπιαναν όπλο για να σκοτώσουν...ήταν λιποτάκτες.
Η διάδοση του χριστιανισμού θεωρήθηκε επικίνδυνη για την ασφάλεια και επιβίωση της αυτοκρατορίας...και γιαυτό τους κατεδίωκαν...όποιος τολμάει....ας μου παραθέσει κείμενα που να το απορρίπτουν...

Μέχρι το 313 μ.Χ. όταν ο πανούργος Κωνσταντίνος ισχυρίστηκε οτι είδε το σταυρό στον ουρανό ...εν τούτω νίκα...δολοφόνει δηλαδή.... και ο σταυρός από σύμβολο θυσίας και αγάπης έγινε πανάκεια για τον επεκτατισμό της αυτοκρατορίας...ντροπή.

Σε πολλά σκίτσα της εποχής του '40 η Παναγία προστατεύει τους έλληνες (άσχετα αν σαν αποτέλεσμα ακολούθησε η κατοχή), το 1912 ο έλληνας παπάς ρίχνεται πρώτος κατά των βουλγάρων με το σταυρό στο χέρι...ντροπή.

Το κάθε κράτος καλά κάνει και αμύνεται ή επεκτείνεται...αλλά ας κρατήσει τη θρησκεία απέξω....ειδικά το χριστιανισμό.

Στην Ιταλία εδώ και χρόνια ο αντιρρησίας συνείδησης κάνει άοπλη θητεία, ίδιας διάρκειας με το στρατιωτικό, σε κάποιο γηροκομείο, τρελοκομείο κλπ... χωρίς δικαστήρια...γιατί όχι και εδώ?
Ο στρατός σε κάνει όντως άντρα? Το στρατό περιμέναμε? Για αυτό η κοινωνία μας είναι έτσι?

Όσον αφορά το εν τούτω νίκα του Κωνσταντίνου, άλλοι τόσοι χριστιανοί υπήρχαν και από την πλευρά του Αυξεντίου.

Δεν ξέρουμε κατά πόσο επηρέασε το όραμα του Κωνσταντίνου το στρατό του και οδηγήθηκε στη νίκη.
Η αυτοάμυνα είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας, όχι όμως με πρόσχημα το χριστιανισμό... αυτό είναι κατάπτυστο.

Και να μην κέρδιζε ο Κωνσταντίνος, ο χριστιανισμός δεν θα πέθαινε, αν και δεν ξέρουμε και τί μορφή θα είχε σήμερα.

Ναι στην άμυνα, άντε ναι και στη επίθεση... ο χριστιανισμός όμως απέξω παρακαλώ από αυτά.
Στα μάτια του Θεού, -για όσους πιστεύουν-, είμαστε όλοι παιδιά του, έλληνες, ιταλοί, γερμανοί, τούρκοι, βούλγαροι, αλβανοί κλπ κλπ.

Για αυτό το λόγο... έξω ο Θεός από τον πόλεμο.
Ο Θεός δεν έχει πάθη σαν τα δικά μας, δεν κάνει διακρίσεις, εμείς τον παρουσιάζουμε όπως μας συμφέρει.

Επιμένω στο οτι ο στρατός δεν μας κάνει πιο άντρες... και όταν σπουδάζεις ή εργάζεσαι μακριά από το σπίτι, μαθαίνεις να στρώνεις το κρεβατάκι σου και να καθαρίζεις την τουαλέτα σου, δεν χρειάζεσαι να χάσεις ένα χρόνο από τη ζωή σου για να το μάθεις, δεν χρειάζεται ο στρατός να στο μάθει.

Η οικογένεια, το σχολείο και η τοπική κοινωνία, οι δυσκολίες της ζωής σε κάνουν άντρα, όχι τα κψμ, η καλλιόπη και η κάθε πόπη.

Πολλοί 30άρηδες και 40άρηδες που πήγαν στρατό, είδαμε πόσο άντρες είναι. Εξώγαμα, απιστίες, διαζύγια στην πρώτη δυσκολία, ανωριμότητα, ξύλο στις γυναίκες... αλλά ναι, αυτοί πήγαν στρατό... Μήπως ο στρατός τους έκανε έτσι???

Γνωρίζουμε και τις πρακτικές του ιουδαϊσμού στην ΠΔ και για τους ιεχωβάδες που περιμένουν τον Αρμαγεδώνα για να ξεσηκωθούν και να μας σφάξουν όλους εμάς τους άπιστους (άλλοι από εκεί).
Με αυτή την τακτική δεν συμφωνούσε η αρχαία εκκλησία, και γιαυτό η αυτοκρατορία τους καταδίωκε και τους σκότωνε και εμείς σήμερα τους τιμούμε και τη μνήμη και τα λείψανα.