Μετά τις παρεμβάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και καθηγητών του ΑΠΘ σχετικά με τους αναθεματισμούς του Σεραφείμ Περαιώς κατά του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄και την μήνυσή του κατά της εν Ελλάδι "παπικής παρασυναγωγής" παραθέτουμε μαρτυρίες που συναύδουν με τις θέσεις του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού και του ανθενωτικού Οικουμενικού Πατριάρχη Γενναδίου Σχολαρίου από τις οποίες ο Άγιος Πειραιώς απέχει μακράν.
Ο πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Πατρών, Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Τσαντίλης, μετά μητροπολίτης Ύδρας, κατά την μετάβαση του στη Ρώμη για την παραλαβή της κάρας του Πρωτοκλήτου αποδίδει τιμή και σεβασμό στον Πρωθιεράρχη της Παλαιάς Ρώμης Παύλο Στ . Κατά την τάξη «ποιεί σχήμα» και ασπάζεται την δεξιά του, όπως έπραξε και το 1438 ο Εφέσου Μάρκος ο Ευγενικός στον πάπα Ευγένιο Δ στη Φεράρα!
Εμπνεόμενοι λοιπόν από τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, άλλο είναι η κριτική για θεολογικές και εκκλησιολογικές διαφορές που πρέπει να θέτονται μέσα στα πλαίσια του Διαλόγου ειλικρινείας και αγάπης τότε και τώρα, και άλλο το απύθμενο μίσος, η επιλεκτική μεσαιωνοπληξία και οι μηνύσεις εναντίον ετεροδόξων που αποσκοπούν στην ποινή φυλάκισής τους.
Εμπνεόμενοι λοιπόν από τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, άλλο είναι η κριτική για θεολογικές και εκκλησιολογικές διαφορές που πρέπει να θέτονται μέσα στα πλαίσια του Διαλόγου ειλικρινείας και αγάπης τότε και τώρα, και άλλο το απύθμενο μίσος, η επιλεκτική μεσαιωνοπληξία και οι μηνύσεις εναντίον ετεροδόξων που αποσκοπούν στην ποινή φυλάκισής τους.
Τα Παλαίφατα ελληνόφωνα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και οι Εκκλησίες της Κύπρου, της Ρουμανίας και της Ελλάδος με συνοδικές αποφάσεις τους από το 1923 έως το 1939 αναγνώρισαν το κύρος της αρχιερωσύνης των Αγγλικανών με τη βασική αρχή ότι πηγή της είναι η Ρωμαϊκή αρχιερωσύνη, η οποία παρά την υφιστάμενη ακοινωνησία ουδέποτε αμφισβητήθηκε η Κανονικότητά της στην Ιστορία. Γι’ αυτό η ελληνική Πολιτεία αποδέχεται πλήρως και τιμά την αρχιερατική αξία των Λατίνων Ιεραρχών της Ελλάδος από το 1830. Η Μητέρα Εκκλησία και όσες Εκκλησίες πηγάζουν εξ Αυτής δέχονται μέχρι σήμερα την συμβουλή του ανθενωτικού, μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχη, Γενναδίου Σχολαρίου, όταν «προσέρχονται μετ' ευλαβείας οι Αρμένιοι και οι Λατίνοι στην θεία λειτουργία μας να τους δίδεται το αντίδωρο». Αυτό τηρείται εκ παραδόσεως στις Κυκλάδες και το μαρτυρούν οι προ 40ετιας παριστάμενοι στην πανήγυρη της Ευαγγελιστρίας Τήνου Λατίνοι ιεράρχες: ο Τήνου Ιωάννης Περρής και Σύρου Γεώργιος Ξενόπουλος, που δέχονται ευλαβικά τα «Υψώματα» που τους προσφέρονται ως αρχιερείς από τον Ορθόδοξο Λειτουργό.
Ο Σεραφείμ Πειραιώς λοιπόν θέτει εαυτόν υπεράνω του Πατριάρχη Γενναδίου αφού κατά τον τελευταίο επιτρέπεται να δίνεται το αντίδωρο στους Λατίνους κατά την Θεία Λειτουργία, ενώ κατά τον πρώτο απαγορεύεται ο εκτός Θείας Λειτουργίας αγιασμός από καθολικό ιερέα προς ορθόδοξους μαθητές δημοτικού.
Ο Πάπας Παύλος ΣΤ' σε επίσκεψή του στο Φανάρι, ενδεδυμένος με το επιτραχήλιο που του είχε φορέσει ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας κατά την πρώτη τους συνάντηση στα Ιεροσόλυμα ως ένδειξη οτι η Ορθοδοξία αναγνωρίζει την ρωμαική αρχιερωσύνη παρά την ακοινωνησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου