Του Μαρκιανού Πρωτονοταρίου, για το Amen.gr
Είναι αλήθεια, πως όταν γίνεται τσακωμός, μια προσπάθεια επέμβασης μπορεί να γίνει αιτία να σταματήσουν εκείνοι που πιάστηκαν μεταξύ τους και… να πιαστούν με εσένα… Ωστόσο θα το επιχειρήσω !
Διάβασα με προσοχή την απάντηση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Νάξου κ. Νικολάου, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Θυμήθηκα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, προς την “Εκκλησιαστική κοινότητα” των Κορινθίων, τότε που η Εκκλησία του Χριστού βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα της Βηθλεέμ και ανέγνωσα με μια προσεκτικότερη ματιά την απάντηση του Σεβ. Νάξου λουσμένη από το φώς του άστρου που ακολούθησαν οι τρεις Σοφοί “μάγοι”, το οποίο και μας δείχνει την πορεία μας προς το σπήλαιον ένθα εγεννήθη ο Χριστός ! Στην προμνημονευθήσα επιστολή, ο Παύλος, αφού έχει ενημερωθεί σχετικά με έριδες που προέκυψαν στην Εκκλησία της Κορίνθου, θέτει το μεγαλειώδες ερώτημα στο οποίον εν συνεχεία εμπράκτως απαντήσαμε οι Χριστιανοί! Διερωτάται λοιπόν: “μεμέρισται ὁ Χριστός;” ( Α. Κορ. 1-13).
Η απαντητική επιστολή του Σεβ. Νικολάου με εξέπληξε και τούτον διότι είχα μείνει με την εντύπωση πως το προνόμιο της παρουσίας και του λόγου του Σεβ. Σεραφείμ, το είχαμε μόνον εμείς στην Ορθοδοξία! Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς, είναι ένας λόγιος Ιεράρχης που διατυπώνει τις απόψεις του με ένα συγκεκριμένο μέτρο, όποιο και αν είναι αυτό. Ωστόσο, οι απόψεις ανήκουν στο πρόσωπο και όχι στο σύνολο της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, οι απόψεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς, είναι αλήθεια πως προβληματίζουν - ιδιαίτερα ως προς το θέμα των σχέσεων Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, κυρίως επειδή δημιουργούν την αίσθηση πως θέτουν υπό αμφισβήτηση κοινές θέσεις που έχουν υιοθετήσει οι δύο Εκκλησίες στην πορεία του μεταξύ τους διαλόγου, τον οποίο διεξάγουν τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Όμως να, που αυτό το προνόμιο το διαθέτει τελικά και η δυτική όχθη μιας και ο Σεβ. Νικόλαος, μέσα από την επιστολή του κατέδειξε τελικά τον τρόπο να μεταποιούνται οι απόψεις ενός προσώπου σε απόψεις της Εκκλησίας, την στιγμή που μέσα από αυτή τη δημόσια τοποθέτησή του καθιστά την Εκκλησία ως πρόσωπο, αφού όπως αναφέρει : «…μάθετε μια για πάντα ότι, αυτήν που εσείς αποκαλείτε απλώς «κοινότητα», είτε το θέλετε είτε όχι είναι: Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όσο και αν αυτό σας κοστίζει! Αν θέλετε να χρησιμοποιείτε κι εσείς τον ίδιο τίτλο για τη δική σας Εκκλησία, μπορείτε να το κάνετε. Εξ άλλου οι άνθρωποι συνηθίζουν να δίνουν το ίδιο όνομα σε διαφορετικά πρόσωπα…».
Η Ανατολή με την Δύση, δεν νομίζω πως θα καταφέρουν ποτέ να επανενωθούν, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, τουλάχιστον όσο υπάρχουν αντιπαραθέσεις μεταξύ προσώπων, και από τις δύο πλευρές, που με τον λόγο και τις πράξεις τους συνεχίζουν να κάνουν ό,τι δεν έκαναν οι Ρωμαίοι στρατιώτες στον άραφο Χιτώνα του Χριστού…
Οι απόψεις των δύο Επισκόπων, όπως άλλωστε και η δική μου -που χώνομαι ανάμεσα- παραμένουν προσωπικές. Τουλάχιστον όμως, θα υπενθυμίζουν σε όλους μας αυτό: Τελικά, Δύση και Ανατολή θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα - και - μέσα από κείμενα και απόψεις που διαβάζοντας τα, το μόνο που δεν θα μπορούν να μας προσφέρουν είναι μια ελπίδα, μια προοπτική υπέρβασης των ανθρωπίνων, ένα φως που θα οδηγεί στην επίτευξη της εντολής του Κυρίου, «… ίνα πάντες εν ώσιν…».
Αντίθετα, θα μας θυμίζουν πως καμιά φορά, ξανά και ξανά, μπορεί να βρει ο Φίλιππος… τον Ναθαναήλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου