"Υγειονομική Αποστολή" της Καθολικής Εκκλησίας στο Λίβανο για τα προσφυγόπουλα της Συρίας

επιμέλεια του Νίκου Παπαχρήστου, με πληροφορίες από News.Va 

Μια αποστολή «υγειονομικής φροντίδας» για τα παιδιά της Συρίας που βρήκαν καταφύγιο στον γειτονικό Λίβανο διοργανώνει το Βατικανό τις αμέσως επόμενες ημέρες. Το πρόγραμμα υγειονομικής υποστήριξης του πιο ευάλωτου τμήματος του προσφυγικού Συριακού πληθυσμού που αναγκάστηκε να ξεριζωθεί λόγω της έκρυθμης καταστάσεως και των συγκρούσεων στην Συρία επεξεργάστηκε το Ποντιφικό Συμβούλιο “Cor Unum” σε συνεργασία με το Παιδιατρικό Νοσοκομείο «Ο μικρός Ιησούς» και με το παράρτημα της ΡΚαθολικής Φιλανθρωπικής Οργάνωσης «Caritas» στο Λίβανο.

Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν σήμερα στην αίθουσα ενημέρωσης του Βατικανού, ο Καρδινάλιος Robert Sarah, Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου “Cor Unum” καθώς και οι επικεφαλείς των άλλων εμπλεκόμενων οργανισμών επισήμαναν την σημασία παροχής υγειονομικής περίθαλψης στον δοκιμαζόμενο συριακό προσφυγικό πληθυσμό.

«Βοηθώντας τον Συριακό πληθυσμό, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής ή θρησκευτικής πίστης, είναι ο πιο άμεσος τρόπος να συμβάλεις στην οικοδόμηση της ειρήνης και μιας ανοικτής κοινωνίας σε όλα τα διαφορετικά της μέλη». Όπως είπε ο Καρδινάλιος Sarah τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου ενέπνευσαν αυτή την πρωτοβουλία  με την ελπίδα ότι «αυτές οι τραγωδίες να μην συμβούν ξανά».

Όπως τόνισαν οι ομιλητές είναι πεποίθησή τους πως το σημαντικότερο δώρο που μπορεί να προσφέρει κανείς στην κατεύθυνση να βοηθήσει τα παιδιά που υποφέρουν εξαιτίας του πολέμου στη Συρία είναι να τους δώσει τη δυνατότητα να χαμογελάσουν και πάλι και να συνεχίσουν τη ζωή τους, υποστηρίζοντάς τα όχι μόνο υλικά αλλά κυρίως πνευματικά και ανθρωπιστικά.  

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Προσφύγων του ΟΗΕ περισσότερα από δύο εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Συρία και κατέφυγαν σε γειτονικές και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου. Πιο συγκεκριμένα περίπου 700 χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες βρίσκονται στον Λίβανο, 515 χιλιάδες στην Ιορδανία και 460 χιλιάδες στην Συρία. Από τον συνολικό αριθμό των προσφύγων το 52% είναι παιδιά και ανήλικοί κάτω των 17 ετών.

Για τον καλύτερο συντονισμό των σχετικών υποστηρικτικών ενεργειών και της διανομής της βοήθειας δημιουργήθηκε ήδη από τον περασμένο Ιούνιο στη Βυρηττό ένα κέντρο ενημέρωσης και επικοινωνίας που φέρνει σε επαφή όλους τους Καθολικούς Φιλανθρωπικούς Οργανισμούς που έχουν κινητοποιηθεί για να προσφέρουν σε μια περιοχή με μεγάλη ιστορική και πνευματική σημασία για την Χριστιανοσύνη.

«Αυτή είναι η γλώσσα που η Εκκλησία, όλοι μαζί, επιθυμεί και πρέπει να ομιλεί… σε όλους αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, όχι μόνο υλική αλλά και πνευματική (σ.σ. στήριξη)»

Η πρωτοβουλία θα ξεκινήσει αρχές Δεκεμβρίου για μια πρώτη περίοδο τριών μηνών. Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα παρασχεθεί ιατρική φροντίδα σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά.

amen.gr

Ιλαρίων: ''Οι Ορθόδοξοι με τους Ρ/Καθολικούς είναι σύμμαχοι''

Συνέντευξη στην Γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» παραχώρησε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου.

Τι αναμένει η Ρωσική Εκκλησία από την επίσκεψη του Β. Πούτιν στο Βατικανό στις 25 Νοεμβρίου 2013; Κατά πόσον ο Πρόεδρος Πούτιν είναι σε θέση να συμβάλει στην προσέγγιση μεταξύ των δυο Εκκλησιών; Ποια είναι η γνώμη Σας για το Γράμμα του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου στον Β. Πούτιν υπέρ της ειρηνικής διευθέτησης της καταστάσεως στη Συρία, το οποίο απέστειλε κατά τη Σύνοδο Κορυφής του G 20;

Η επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Β. Πούτιν στο Βατικανό θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της ανάπτυξης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών, δηλαδή της Ρωσίας και του Βατικανού (Αγίας Έδρας).

Στα πλαίσια της περίπλοκης καταστάσεως διεθνώς ελπίζουμε ότι η εν λόγῳ επίσκεψη και η συνάντηση κορυφής θα συνεισφέρουν πρωτίστως στην αναζήτηση της ειρηνικής διευθέτησης της συνεχιζόμενης πολεμικής συγκρούσεως στη Συρία.

Ο πόλεμος στη χώρα αυτή στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες φιλήσυχους πολίτες. Επίσης παρουσιάζει απειλή στη χριστιανική παρουσία τόσο στην ίδια τη Συρία, όσο και στη Μέση Ανατολή εν γένει.

Να υπενθυμίσω ότι οι χριστιανοί διαφόρων δογμάτων πριν τον πόλεμο απάρτιζαν περίπου 1/10 του συνολικού πληθυσμού της Συρίας.

Όμως τα τελευταία ο αριθμός αυτών συρρικνώνεται ραγδαίως, διότι είτε πέφτουν θύματα των ισλαμικών εξτρεμιστών, είτε φεύγουν από τη χώρα, επειδή δεν αισθάνονται ασφαλείς.

Φοβάμαι πως με την περαιτέρω εξέλιξη των πραγμάτων όπως αυτά έχουν έως σήμερα, η Συρία θα ακολουθήσει την πορεία του Ιράκ, όπου σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις μετά τον πόλεμο 2003 από 1,5 εκ. χριστιανούς έμειναν μόνο από 150 έως 250 χιλιάδες.

Δυστυχώς η ασταθής πολιτική κατάσταση και η αύξηση του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή επηρεάζουν αρνητικά την κατάσταση των χριστιανών σε ολόκληρη την περιοχή. Φόβο και αβεβαιότητα για το αύριο αισθάνονται οι χριστιανοί ακόμα και φαινομενικά τόσο ευημερούς χώρας όπως είναι ο Λίβανος.

Έχω επισκεφθεί πρόσφατα τη χώρα αυτή και συναντήθηκα με επικεφαλής των Εκκλησιών και με χριστιανούς πολιτικούς. Διατύπωσαν τις ανησυχίες και αγωνίες τους, διότι ο Δύση άφησε αβοήθητους τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι δεν προσβλέπουν πλέον σε καμία άλλη προστασία εκτός εκείνης της Ρωσίας και της Ρωσικής Εκκλησίας.

Η Αγία Έδρα συμμερίζεται πλήρως τη θέση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Πατριαρχείου Μόσχας σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Επίσης αυτή είναι εκείνη η οποία τάσσεται αποκλειστικά υπέρ της ειρηνικής διευθέτησης της συγκρούσεως στη Συρία.

Με ενθουσιασμό πληροφορηθήκαμε τη δήλωση του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου κατά της επιθέσεως εναντίον της Συρίας, ο οποίος επίσης κάλεσε στην αναζήτηση διπλωματικών τρόπων διευθέτησης της συγκρούσεως.

Μεγάλης σημασίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν και η επιστολή της 5ης Σεπτεμβρίου του Πάπα Φραγκίσκου προς τον Πρόεδρο Β. Πούτιν ως προεδρεύοντα της Συναντήσεως Ηγετών της G 20, διότι μέσω αυτού έδωσε μήνυμα σε όλους τους μετόχους της Συνόδου Κορυφής.

Νομίζω ότι μαζί με την ακλόνητη θέση της Ρωσικής Πολιτείας και τις σχετικές ενέργειες του Πατριαρχείου Μόσχας η επιστολή συνέβαλε στην επικράτηση του κοινού λόγου μεταξύ των δυτικών πολιτικών και έτσι απετράπη το χτύπημα κατά της Συρίας.

Είχα συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο στις 12 Νοεμβρίου στο Βατικανό. Κατά τις συνομιλίες μας μοιράσθηκα τις απόψεις μου από την επίσκεψη στο Λίβανο και τόνισα την ανάγκη συντονισμένων ενεργειών των χριστιανικών Εκκλησιών για την προστασία των χριστιανών στη Συρία.

Ως εκ τούτου μεγάλες ελπίδες αναθέτω στις επικείμενες συνομιλίες μεταξύ του Προέδρου της Ρωσίας και του Πάπα Ρώμης, οι οποίες, υποθέτω, θα έχουν σημαντική απήχηση διεθνώς και θα οδηγήσουν στη λήψη πραγματικών μέτρων προστασίας του χριστιανικού πληθυσμού της Μέσης Ανατολής.

Мπορούμε να πούμε ότι το κλίμα, το οποίο διαμορφώθηκε μετά την εκλογή του νέου Πάπα Ρώμης είναι μάλλον ευμενής για την ενδεχόμενη συνάντηση κορυφής των Ηγετών των δυο Εκκλησιών; Πώς εκδηλώνεται αυτό;

Η θέση του Πάπα Φραγκίσκου επί σειράς ζητημάτων προσεγγίζει τη σχετική της καθ΄ημάς Εκκλησίας. Ακόμα πριν εκλεγεί Πάπας ο Καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο δήλωσε τη βαθιά του συμπάθεια απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας και την επιθυμία του να συνάψει στενές επαφές μαζί της.

Στα πλαίσια των πανηγυρικών εκδηλώσεων της ενθρονίσεως του νέου Πάπα είχα τη δυνατότητα να συζητήσω μαζί του την επίκαιρη κατάσταση στις σχέσεις της Ρωσικής Εκκλησίας με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Ο Πάπας Φραγκίσκος επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να συνεισφέρει στην επίτευξη της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των δυο Εκκλησιών. Η δεύτερη συνάντησή μας το Νοέμβριο επίσης έδειξε ότι ήταν όμοιες οι απόψεις μας επί πολλών προβλημάτων της σύγχρονης εποχής.

Ειδικότερα δε, η επιθυμία του Πάπα να φέρει την Εκκλησία κοντά στους φτωχούς και τους αδυνάτους, να επιβάλει διοικητικές μεταρρυθμίσεις στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία προκειμένου να πετύχει τη μεγαλύτερη συνοδικότητα, η έκκλησή του προς τη διεθνή κοινότητα να στρέψει την προσοχή της στους δοκιμαζόμενους και καταδιωκόμενους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής και άλλων περιοχών της υφηλίου, όλα αυτά απολαμβάνουν υποστηρίξεως της Ρωσικής Εκκλησίας.

Τα ως άνω, είναι αδιαμφισβήτητα, ότι καθιστούν την ενδεχόμενη συνάντηση μεταξύ του Πάπα και του Πατριάρχου όλο και πιο ρεαλιστική. Και όμως να μην καταλήξει η συνάντηση αυτή σε αμιγώς εθιμοτυπική, είναι ανάγκη να την προετοιμάσουμε καταλλήλως από πλευράς περιεχομένου.

Όσον δε αφορά τον τόπο διεξαγωγής της συναντήσεως και τις διάφορες εθιμοτυπικές λεπτομέρειες, αυτά δεν έχουν συζητηθεί προς το παρόν σε διμερές επίπεδο.

Σήμερα ποιό είναι το βασικό κώλυμα για την οργάνωση της παρόμοιας συναντήσεως;

Η ανεπίλυτη σύγκρουση μεταξύ των Ορθοδόξων και των Ελληνοκαθολικών στην Ουκρανία παραμένει το βασικό κώλυμα. Κατά την επαναλειτουργία στο τέλος της δεκαετίας 1980 των δομών της Ουκρανικής Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας το Πατριαρχείο Μόσχας στερήθηκε σχεδόν όλων των Ιερών Ναών του στη Δυτική Ουκρανία.

Και έως σήμερα αντιμετωπίζει δυσκολίες η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας όταν θέλει να χτίσει Ναό στις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας. Ταυτόχρονα η Ουκρανική Ελληνοκαθολική Εκκλησία επεκτείνει την ιεραποστολική της δράση στα ανέκαθεν Ορθόδοξα εδάφη της Ανατολικής και Νότιας Ουκρανίας, κάτι το οποίο δεν μπορεί παρά να προκαλέσει ανησυχία στους Ορθοδόξους.

Ποια μπορούν να είναι σημεία επαφής για την προσέγγιση μεταξύ των δυο Εκκλησιών; Ίσως η τύχη των χριστιανών της Μέσης Ανατολής; Συμμερίζεσθε την σχετική ανησυχία της Ρώμης;

Η τύχη των χριστιανών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι ίσως το πιο σημαντικό θέμα για τη συνεργασία μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.

Τόσο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όσο και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας έχουν επανειλημμένως εκφράσει ανησυχίες για την τύχη των χριστιανών στη Μέση Ανατολή και τις άλλες χώρες, όπου υφίστανται διώξεις.

Κατά τη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας τον Μάιο 2011 υιοθετήθηκε κείμενο, διά του οποίου η καθ΄ημάς Εκκλησία καταδίκασε διώξεις σε βάρος των οπαδών του Χριστού και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο εν λόγῳ πρόβλημα και από κοινού να επεξεργασθούμε μέτρα καταπολέμησης της διακρίσεως σε βάρος των χριστιανών.

Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος τον Σεπτέμβριο 2013 απέστειλε γράμμα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Μπ. Ομπάμα, όπου τον κάλεσε να αφουγκρασθεί τη φωνή των χριστιανικών Εκκλησιών και να απέχει από την επίθεση κατά της Συρίας. Είναι τα ελάχιστα μόνο παραδείγματα τα οποία επιβεβαιώνουν τον κοινό προβληματισμό των Εκκλησιών μας σχετικά με την κατάσταση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή.

Και όμως δεν είναι ο μόνος ενδεχόμενος τομέας συνεργασίας μεταξύ των Εκκλησιών. Τα τελευταία όλο και περισσότερο επιβάλλεται η συνεργασία των Ορθοδόξων και των Ρωμαιοκαθολικών για την υπεράσπιση των χριστιανικών αξιών στη σύγχρονη εκκοσμικευμένη κοινωνία.

Συγκλίνουν οι θέσεις των Εκκλησιών μας επί πολλών προβλημάτων, τα οποία αντιμετωπίζει σήμερα ο χριστιανισμός. Μεταξύ τους είναι η υποβάθμιση των οικογενειακών αξιών και η παραβίαση στην κοινωνία των κανόνων της συμβατικής οικογενειακής ηθικής.

Οι Εκκλησίες μας στα πλαίσια της ενιαίας προσπάθειας τάσσονται κατά των αμβλώσεων, της ευθανασίας, των ιατρικών και βιολογικών πειραμάτων, ασύμβατων με την ηθική αρχή σεβασμού του ανθρώπινου προσώπου, της εξισώσεως της συμβιώσεως των ομόφυλων προσώπων με την ένωση γάμου και πολλών άλλων «επιτευγμάτων» του σύγχρονου φιλελεύθερου πολιτισμού, ο οποίος σε κίνδυνο θέτει την επιβίωση των Ευρωπαϊκών λαών.

Ακριβώς αυτή η υποβάθμιση των αρχών της οικογενειακής ηθικής πλήττει άμεσα και σοβαρά ολόκληρο το σύστημα των ανθρώπινων σχέσεων και αποτελεί την κύρια αιτία της δεινότατης δημογραφικής κρίσεως, η οποία μαστίζει πολλές χώρες της Ευρώπης.

Όταν στη Γαλλία οι αρχές χρησιμοποιούν τα δακρυγόνα για να διαλύσουν τους διαδηλωτές κατά της υιοθεσίας των παιδιών από τα ομόφυλα ζευγάρια αυτό είναι μια ολοφάνερη περιφρόνηση της βουλήσεως μιας σημαντικής μερίδας ανθρώπων.

Κατά την άποψή μου είναι αυτοκτονία για τις χώρες της Ευρώπης η στοχευμένη αυτή πολιτική που υπονομεύει την οικογένεια, διότι οδηγεί στην σταδιακή εξαφάνιση των αυτοχθόνων πληθυσμών της Ευρώπης.

Όλο και πιο επίκαιρο αναδεικνύεται το πρόβλημα της παραβιάσεως των δικαιωμάτων των χριστιανών εξαιτίας της θρησκευτικής τους ταυτότητας.

Δυστυχώς τις δηλωμένες αντιχριστιανικές θέσεις τις παρατηρούμε και στη σύγχρονη Ευρώπη, όπου υπάρχουν ορισμένες δυνάμεις, οι οποίες αποπειρώνται τον εξοβελισμό της θρησκείας από το δημόσιο χώρο στον αποκλειστικά ιδιωτικό.

Έχουμε ζήσει στη Ρωσία την πικρή εμπειρία διώξεων κατά της Εκκλησίας, και γι΄αυτό ξέρουμε την αξία της θρησκευτικής ελευθερίας.

Είμαστε βέβαιοι ότι η θρησκευτική ελευθερία δεν σημαίνει απλώς να είσαι ελεύθερος να φοράς σταυρό κάτω από το πουκάμισό σου και να προσεύχεσαι μπροστά στις εικόνες στο σπίτι σου.

Περιλαμβάνει και την ελευθερία να μιλάς ελεύθερα για τις χριστιανικές απόψεις, να μεγαλώνεις τα παιδιά σου με πίστη, να αποφεύγεις τις πράξεις, που αντιβαίνουν στις χριστιανικές ηθικές αρχές.

Έχουμε πάρα πολλά σημεία επαφής σε όλα αυτά τα θέματα οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί. Και θα αναπτύξουμε τη συνεργασία μας, έχοντας υπόψη ότι τόσο οι Ορθόδοξοι, όσο και οι Ρωμαιοκαθολικοί, δεν είμαστε ανταγωνιστές, αλλά σύμμαχοι.

Έχουμε ένα κοινό ιεραποστολικό πεδίο, αντιμετωπίζουμε κοινές προκλήσεις, έχουμε μια κοινή πίστη στο Χριστό ως Θεό και Σωτήρα.

Από αυτή την πίστη να απορρέουν και όλες οι κοινές μας προσπάθειες προκειμένου να διαφυλάξουμε τις χριστιανικές αξίες στο σύγχρονο εκκοσμικευμένο κόσμο.

romfea.gr

«Βρήκε ο Φίλιππος… τον Ναθαναήλ!»

Του Μαρκιανού Πρωτονοταρίου, για το Amen.gr

Είναι αλήθεια, πως όταν γίνεται τσακωμός, μια προσπάθεια επέμβασης μπορεί να γίνει αιτία να σταματήσουν εκείνοι  που πιάστηκαν μεταξύ τους και… να πιαστούν με εσένα… Ωστόσο θα το επιχειρήσω !

Διάβασα με προσοχή την απάντηση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Νάξου κ. Νικολάου, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Θυμήθηκα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, προς την “Εκκλησιαστική κοινότητα” των Κορινθίων, τότε που η Εκκλησία του Χριστού βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα της Βηθλεέμ και ανέγνωσα με μια προσεκτικότερη ματιά την απάντηση του Σεβ. Νάξου λουσμένη από το φώς του άστρου που ακολούθησαν οι τρεις Σοφοί “μάγοι”, το οποίο και μας δείχνει την πορεία μας προς το σπήλαιον ένθα εγεννήθη ο Χριστός ! Στην προμνημονευθήσα επιστολή, ο Παύλος, αφού έχει ενημερωθεί σχετικά με έριδες που προέκυψαν στην Εκκλησία της Κορίνθου, θέτει το μεγαλειώδες ερώτημα στο οποίον εν συνεχεία εμπράκτως απαντήσαμε οι Χριστιανοί! Διερωτάται λοιπόν: “μεμέρισται ὁ Χριστός;” ( Α. Κορ. 1-13).

Η απαντητική επιστολή του Σεβ. Νικολάου με εξέπληξε και τούτον διότι είχα μείνει με την εντύπωση πως το προνόμιο της παρουσίας και του λόγου του Σεβ. Σεραφείμ, το είχαμε μόνον εμείς στην Ορθοδοξία! Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς, είναι ένας λόγιος Ιεράρχης που διατυπώνει τις απόψεις του με ένα συγκεκριμένο μέτρο, όποιο και αν είναι αυτό. Ωστόσο, οι απόψεις ανήκουν στο πρόσωπο και όχι στο σύνολο της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, οι απόψεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς, είναι αλήθεια πως προβληματίζουν - ιδιαίτερα ως προς το θέμα των σχέσεων Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, κυρίως επειδή δημιουργούν την αίσθηση πως θέτουν υπό αμφισβήτηση κοινές θέσεις που έχουν υιοθετήσει οι δύο Εκκλησίες στην πορεία του μεταξύ τους διαλόγου, τον οποίο διεξάγουν τα τελευταία πενήντα χρόνια.

Όμως να, που αυτό το προνόμιο το διαθέτει τελικά και η δυτική όχθη μιας και ο Σεβ. Νικόλαος, μέσα από την επιστολή του κατέδειξε τελικά τον τρόπο να μεταποιούνται οι απόψεις ενός προσώπου σε απόψεις της Εκκλησίας, την στιγμή που μέσα από αυτή τη δημόσια τοποθέτησή του καθιστά την Εκκλησία ως πρόσωπο, αφού όπως αναφέρει : «…μάθετε μια για πάντα ότι, αυτήν που εσείς αποκαλείτε απλώς «κοινότητα», είτε το θέλετε είτε όχι είναι: Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όσο και αν αυτό σας κοστίζει! Αν θέλετε να χρησιμοποιείτε κι εσείς τον ίδιο τίτλο για τη δική σας  Εκκλησία,  μπορείτε να το κάνετε. Εξ άλλου οι  άνθρωποι συνηθίζουν να δίνουν το ίδιο όνομα σε διαφορετικά πρόσωπα…».

Η Ανατολή με την Δύση, δεν νομίζω πως θα καταφέρουν ποτέ να επανενωθούν, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, τουλάχιστον όσο υπάρχουν  αντιπαραθέσεις μεταξύ προσώπων, και από τις δύο πλευρές, που με τον λόγο και τις πράξεις τους συνεχίζουν να κάνουν ό,τι δεν έκαναν οι Ρωμαίοι στρατιώτες στον άραφο Χιτώνα του Χριστού…

Οι απόψεις των δύο Επισκόπων, όπως άλλωστε και η δική μου -που χώνομαι ανάμεσα- παραμένουν προσωπικές. Τουλάχιστον όμως, θα υπενθυμίζουν σε όλους μας αυτό: Τελικά, Δύση και Ανατολή θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα - και - μέσα από κείμενα και απόψεις που διαβάζοντας τα, το μόνο που δεν θα μπορούν να μας προσφέρουν είναι μια ελπίδα, μια προοπτική υπέρβασης των ανθρωπίνων, ένα φως που θα οδηγεί στην επίτευξη της εντολής του Κυρίου, «… ίνα πάντες εν ώσιν…». 

Αντίθετα, θα μας θυμίζουν πως καμιά φορά, ξανά και ξανά, μπορεί να βρει ο Φίλιππος… τον Ναθαναήλ!  

Βατικανό: Σε κοινή θέα οστά του Απόστολου Πέτρου

Οκτώ μικρά οστά που θεωρούνται ότι είναι του Απόστολου Πέτρου εξετέθησαν σε κοινή θέα στο Βατικανό για πρώτη φορά την Κυριακή, ενώ ο Πάπας Φραγκίσκος Α' στην διάσημη πλατεία που φέρει το όνομα αυτού του Απόστολου ολοκλήρωνε την κυριακάτικη υπαίθρια λειτουργία αφιερωμένη, επίσης, στο κλείσιμο του 'Ετους Πίστης'.

Ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας παρέμεινε γονατιστός μπροστά από την μεταλική οστεοθήκη που γράφει στα λατινικά: «Μερικά από τα οστά, που ευρέθησαν σε υπόγειο χώρο της Βασιλικής του Βατικανού και τα οποία θεωρούνται ότι είναι του ευλογημένου Απόστολου Πέτρου». 

Πιο συγκεκριμένα, αυτή η οστεοθήκη περιέχει οκτώ τμήματα οστού --το καθένα μήκους μόλις τριών εκατοστών--, για τα οποία το Βατικανό το 1971, μετά από μακρόχρονες ανασκαφές στο χώρο της ιστορικής Βασιλικής, έχει κάνει την πρώτη δημόσια αναφορά στην ιδιάζουσα για την Καθολική εκκλησία σημασία τους (γνωστού όντος ότι ο Απόστολος Πέτρος είναι ο ιδρυτής της Καθολικής εκκλησίας).

Το 1968, ο τότε Πάπας Παύλος 6ος δήλωσε ότι «υπάρχουν 'πειστικές' αποδείξεις πως αυτά είναι οστά του Απόστολου Πέτρου».

Στη λειτουργία συμμετείχαν περίπου 60 χιλιάδες Καθολικοί. 

Για ένα περίπου λεπτό, ο Πάπας παρέμεινε αμίλητος σε περισυλλογή, έχοντας ανά χείρας πολύτιμα κειμήλια. Στο κυριακάτικο κήρυγμα, κάλεσε «να γίνει πραγματικότητα η ομόνοια και η Ειρήνη στην αγιασμένη γη της Συρίας, σε όλη την (Μέση) Ανατολή».

'Εκανε, όμως, και μία αναφορά στον λιμό που εξολόθρευσε μερικά εκατομμύρια πολιτών στην Ουκρανία, την σοβιετική εποχή, από την οποίο λιμό σήμερα συμπληρώθηκαν ακριβώς τα 80 έτη.

Καθολικός αρχιεπίσκοπος Νικόλαος: «Η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία σχέση με τον χριστιανισμό»

Το Νοέμβρη του 2012, ο καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου - Τήνου Νικόλαος Πρίντεζης, είχε απαντήσει σε μιά σειρά ερωτήσεων που του υπέβαλε γραπτώς το "Ξάνεμο". Αξίζει τον κόπο να ξαναθυμηθούμε την ανάρτηση εκείνη και ειδικότερα τις ερωτήσεις που αναφέρονται στον φασισμό και τον ρατσισμό και στον χαρακτηρισμό του «ότι η Χρυσή Αυγή, ούτε χρυσή είναι, ούτε και αυγή αποτελεί για τον άνθρωπο. Δεν έχει καμία σχέση με το Χριστιανισμό και κανένας Χριστιανός δε μπορεί να δεχθεί ή χειρότερα να ακολουθήσει τη θεωρία της, το πρόγραμμά της  ή να επικροτήσει τα έργα της.»

Απόσπασμα από κείνη την συνέντευξη που είχε τίτλο: "Ερωτήσεις και απαντήσεις"
 με την επίκαιρη  θέση του για την χρυσή αυγή και τον ρατσισμό παραθέτουμε παρακάτω:

"Ξ": 1.- Η κοινωνία μας ζει τους τελευταίους μήνες το φριχτό πρόσωπο του νεοφασισμού και  του ρατσισμού μέσω ενός εκλεγμένου πολιτικά φορέα, της Χρυσής Αυγής. Κατά την γνώμη μου, η Εκκλησία οφείλει να πάρει θέση. Θυμηθείτε πως για την στάση της ουδετερότητας (αν όχι κάτι χειρότερο) η Καθολική Εκκλησία στο παρελθόν έχει πολλές φορές κατακριθεί (κτηνωδίες του Γ’ Ράιχ, φασιστικά και δικτατορικά καθεστώτα σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική κ.α.). Έχει σήμερα η Εκκλησία την πολυτέλεια να δηλώνει μεν κοινωνικά παρούσα αλλά να παρακολουθεί απλώς τα γεγονότα, εκφράζοντας μόνο την θλίψη της, χωρίς και να καταδικάζει απερίφραστα απάνθρωπες και αντιχριστιανικές πρακτικές που καταπατούν τον ευαγγελικό λόγο;

Απάντηση:

Όσον αφορά στη Χρυσή Αυγή, ούτε χρυσή είναι, ούτε και αυγή αποτελεί για τον άνθρωπο. Δεν έχει καμία σχέση με το Χριστιανισμό και κανένας Χριστιανός δε μπορεί να δεχθεί ή χειρότερα να ακολουθήσει τη θεωρία της, το πρόγραμμά της  ή να επικροτήσει τα έργα της.

Η Καθολική Εκκλησία μπορεί να έχει κατακριθεί στο παρελθόν και να κατακρίνεται και σήμερα για ουδετερότητα, αλλά δεν είναι αλήθεια. Πολλές φορές αγνοείται η επίσημη θέση της Εκκλησίας. Όμως με την πιο επίσημη φωνή του πρώτου Επισκόπου της έχει πάρει θέση, έχει μιλήσει και έχει διακηρύξει την αντίθεσή της προς τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και της Ευρώπης και της Αμερικής και της Αφρικής  και της Ασίας. Οι κατά καιρούς Ποντιφικές Εγκύκλιοι είναι σαφέστατες και ξεκάθαρες. Αρκεί να διαβάσει κανείς  τις πιο αντιπροσωπευτικές όπως:


RERUM NOVARUM του Πάπα Λέοντος 13ου, 15/5/1891.

QUADRAGESIMO ANNO Πάπα  Πίου 11ου,15/5/1931

MATER ET MAGISTRA του Πάπα Ιωάννη 23ου, 15/5/1961

Το Συνοδικό Διάταγμα της Β΄Συνόδου του Βατικανού:  GAUDIUM ET SPES (Η Εκκλησία μέσα στο σύγχρονο κόσμο), 7/12/1965

Τη ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ  ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, 2004 (που μεταφράστηκε και στην ελληνική γλώσσα το 2006),

Μην ξεχνάτε ότι ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β΄ έχει κατακριθεί επίσης πως συνέβαλε στην κατάργηση ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη!

 Μην ξεχνάτε τις συνεχείς προσπάθειες του Πάπα Βενεδίκτου 16ου  για τη συνεργασία των λαών, των θρησκειών, των πολιτισμών.

Η  Καθολική Εκκλησία πάντοτε καταδίκασε και καταδικάζει   τη βία απ όπου κι αν προέρχεται κι όποιες μορφές κι αν παίρνει, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι οργανωμένη και αποτελεί πολιτικό φορέα.

Ως τοπική Εκκλησία Νάξου-Τήνου-Άνδρου Μυκόνου αρνηθήκαμε να στείλουμε την ιστορική εικόνα της Παναγίας, (12ου αιώνα)  που βρίσκεται στη Μητρόπολή μας στη Νάξο, στο Metropolitan Μuseum της Νέας Υόρκης, δηλώνοντας με επιστολή μας πως «δε στέλνουμε την εικόνα της Παναγίας σε μία Χώρα που ετοιμάζεται να εισβάλει σε μία άλλη»  (στο Ιράκ 2003).

Αυτά δε δημοσιεύτηκαν στα Μ.Μ.Ε.  διότι δεν είναι εμπορεύσιμα!

Δεν είναι αλήθεια λοιπόν ότι, απλώς παρακολουθεί τα γεγονότα και εκφράζει μόνο τη θλίψη της.


"Ξ": 2.- Πέραν της Χρυσής Αυγής, το επίσημο κράτος εδώ και καιρό, χτίζει ένα ρατσιστικό πρόσωπο. Στρέφεται κατά των μεταναστών και με ενορχηστρωτές τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προχωρά σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματά τους, τους στοχοποιεί, τους εγκλείει σε ειδικά κέντρα συγκέντρωσης-αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, κάνει τα στραβά μάτια στις εκκαθαρίσεις εγκληματικών ταγμάτων εφόδου κ.α. Είναι οι μετανάστες το πρόβλημα της βαθύτατης και πολύμορφης κρίσης που ζούμε ή μέρος του προβλήματος; Γιατί υπάρχουν μετανάστες;

Απάντηση:

Δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία για να δεχθώ ότι το επίσημο κράτος χτίζει ρατσιστικό καθεστώς και πως στρέφεται κατά των μεταναστών. Αν όμως αυτό αποδειχθεί τότε σίγουρα το καταδικάζω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Υπάρχουν  μετανάστες  νόμιμοι και παράνομοι. Πιστεύω ότι οι νόμιμοι πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα που απολαμβάνει κάθε νόμιμος Έλληνας πολίτης. Αλλά και οι παράνομοι πρέπει να αντιμετωπίζονται με ανθρωπιά και πολιτισμένα στη Χώρα του πολιτισμού και της Δημοκρατίας. Να βοηθούνται να γίνουν νόμιμοι, διότι και παράνομοι που είναι παραμένουν ανθρώπινα πρόσωπα, δεν είναι  αντικείμενα. Σε μια Χώρα που χαρακτηρίζεται μάλιστα χριστιανική, πρέπει να επικρατούν οι ευαγγελικές και χριστιανικές αρχές σε όλα και σε όλους.

"Ξ": 3.-Στο ίδιο μήκος κύματος η κυβέρνηση εξισώνει τη Χρυσή Αυγή, με τις πορείες-περιπολίες προστασίας των μεταναστών στα κέντρα των αστικών πόλεων. Χαρακτηριστικά καταδικάζεται «η βία απ’ όπου κι αν προέρχεται». Συμφωνείτε με την άποψη αυτή; Οι άνθρωποι που με κάθε μέσο προσπαθούν να προστατέψουν συνανθρώπους τους χωρίς να κάνουν διακρίσεις είναι δυνατόν να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με εκείνους που σπέρνουν το φόβο;


Απάντηση:

Αν στην πράξη είναι έτσι, σίγουρα δε συμφωνώ με την άποψη αυτή.

Προσωπικά ναι καταδικάζω τη βία, διότι η βία γεννά  τη βία και σε καμία περίπτωση δε μπορώ να δεχθώ  πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Εξ άλλου αυτή η έκφραση δεν ανήκει στην Καθολική Εκκλησία.

Είναι ανάγκη όσοι  πιστεύουν στην ανθρωπιά, στο χριστιανισμό, δηλαδή στην αγάπη, να προστατεύουν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και των μεταναστών, όμως με  τρόπο ειρηνικό και όχι προκαλώντας άλλης μορφής βία.

Εξ άλλου σήμερα η Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος στη μεγάλη πλειονότητά της αποτελείται από μετανάστες.

xanemo.blogspot