Μήνυμα του Πάπα Βενέδικτου στους καθολικούς νέους: «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε»!

Μήνυμα του Πάπα στους νέους: «Δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχείς αν οι άλλοι δεν είναι» «Σε έναν κόσμο θλίψης και άγχους, η χαρά είναι μια σημαντική μαρτυρία για την ομορφιά και την αξιοπιστία της χριστιανικής πίστης».

Αυτό έγραψε o Βενέδικτος ΙΣΤ’ σε μήνυμά του για την 27η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, με θέμα «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε»! (Φιλ 4:4). «Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς -παρατηρεί ο Πάπας στο μήνυμά του- οι νέοι άνθρωποι παντού πρέπει να ακούσουν ότι το χριστιανικό μήνυμα είναι ένα μήνυμα χαράς και ελπίδας»! Με αυτά τα λόγια ενθαρρύνει τους νέους να είναι «Απόστολοι της χαράς», επειδή «δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχείς αν οι άλλοι δεν είναι: η χαρά πρέπει να μοιράζεται». «Πηγαίνετε και πείτε στους άλλους νέους για τη χαρά σας στην αναζήτηση του πολύτιμου θησαυρού που είναι ο ίδιος ο Ιησούς».

Στο κεντρικό μέρος του μηνύματός του ο Πάπας τονίζει ότι «βιώνοντας την πραγματική χαρά, σημαίνει επίσης, ότι γνωρίζουμε τους πειρασμούς που μας οδηγούν μακριά από αυτή». «Ο σημερινός πολιτισμός -προειδοποιεί ο Βενέδικτος ΙΣΤ’- συχνά μας πιέζει να επιδιώξουμε άμεσους στόχους, επιτεύγματα και απολαύσεις. Ενισχύει την αστάθεια έναντι της επιμονής, της σκληρής δουλειάς και της πίστης στις δεσμεύσεις. Τα μηνύματα που στέλνει προωθούν μια νοοτροπία καταναλωτισμού και ψευδών υποσχέσεων ευτυχίας». Αλλά «η εμπειρία μάς διδάσκει ότι τα υλικά αγαθά δεν εξασφαλίζουν την ευτυχία».

«Πόσοι άνθρωποι – εξηγεί ο Πάπας– είναι περιτριγυρισμένοι από υλικά αγαθά αλλά η ζωή τους γεμίζει με απελπισία, θλίψη και κενό! Για να έχουμε διαρκή χαρά χρειάζεται να ζούμε την αγάπη και την αλήθεια. Χρειάζεται να ζούμε εν Θεώ». Μνημονεύοντας τον μακάριο Pier Giorgio Frassati και την μακαρία Chiara Badano, ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ υπενθύμισε ότι «μαρτυρίες» τους μας δείχνουν ότι οι «αυθεντικοί Χριστιανοί ποτέ δεν είναι απελπισμένοι ή λυπημένοι, ακόμη και όταν έρχονται αντιμέτωποι με μεγάλες δοκιμασίες» και ότι η «χριστιανική χαρά δεν είναι μια διαφυγή από την πραγματικότητα, αλλά μια υπερφυσική δύναμη που μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της καθημερινής ζωής».

«Ο Χριστιανισμός -παρατηρεί ο Πάπας- μερικές φορές απεικονίζεται ως ένας τρόπος ζωής που καταπνίγει την ελευθερία μας και έρχεται σε αντίθεση με τις επιθυμίες μας για ευτυχία και χαρά». Αλλά «αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια: Οι Χριστιανοί είναι άνθρωποι που είναι πραγματικά χαρούμενοι γιατί ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι. Ξέρουν ότι ο Θεός τούς κρατάει πάντα στα χέρια Του». Και συνεχίζει με μια έκκληση προς τους νέους: «Είναι στο χέρι σας, νέοι του Χριστού, να δείξετε στον κόσμο ότι η πίστη φέρνει ευτυχία και χαρά, μια χαρά που είναι αληθινή, πλήρης και διαρκής. Αν ο τρόπος που ζουν οι Χριστιανοί μερικές φορές φαίνεται θαμπός και βαρετός, θα πρέπει να είστε οι πρώτοι που θα δείξετε την χαρούμενη και ευτυχισμένη πλευρά της πίστης». Και ο Πάπας τελειώνει με μία προτροπή: «Να είστε ενθουσιώδεις μάρτυρες του νέου ευαγγελισμού»!

Απρίλιος 2012

Cen.gr

Μετά την Μαδρίτη. Πώς ο Βενέδικτος ΙΣΤ' έδωσε νέα πνοή στις ΠΗΝ

Τουλάχιστον τρεις είναι οι καινοτομίες που χαρακτηρίζουν με αυτόν τον  Πάπα τις Παγκόσμιες Ημέρες Νεολαίας: οι στιγμές σιωπής, η πολύ νεαρή ηλικία, και το πάθος για την μαρτυρία της πίστης στον κόσμο.

Είναι προφανές ότι ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ βλέπει την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, ως μια κορυφαία στιγμή της αποστολής του ως Διάδοχος του Πέτρου.

Με μια απλή εξωτερική ματιά, οι τελευταίες τρεις παγκόσμιες συγκεντρώσεις (Κολωνία, Σύδνευ και Μαδρίτη) φανερώνουν τουλάχιστον τρία νέα ξεχωριστά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που εμφανίστηκαν στη Μαδρίτη, με έντονη προβολή.

Μια παρατεταμένη σιωπή, εντονότατη, που εμφανίζεται σε σημαντικές στιγμές, σε ένα κύμα νέων που μέχρι λίγες στιγμές πριν, πανηγύριζαν μέσα σε ένα κλίμα ατέλειωτης χαράς.

Ο Δρόμος του Σταυρού είναι μία από εκείνες τις στιγμές. Μια άλλη, ακόμη πιο εντυπωσιακή, είναι η τελετή της Αγίας Ώρας με την προσκύνηση του Ευχαριστιακού Ιησού στη νυχτερινή Αγρυπνία. Η τρίτη είναι η στιγμή της Κοινωνίας κατά την διάρκεια της τελευταίας Θείας Λειτουργίας.

Η σιωπηλή λατρεία του Ευχαριστιακού Ιησού στην Τελετή της Αγίας Ώρας, αποτελεί μια καινοτομία που εισήγαγε ο Βενέδικτος ΙΣΤ' στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. Ο Πάπας γονατίζει και μαζί του γονατίζουν στη γυμνή γη εκατοντάδες χιλιάδες νέοι. Όλοι γονατισμένοι, όχι προς στον Πάπα, αλλά προς Εκείνον "τον Άρτον ημών τον επιούσιον", που είναι ο Ιησούς. Η βίαιη καταιγίδα που προηγήθηκε της Ευχαριστιακής Λατρείας στη Μαδρίτη, δημιουργώντας σημαντική αναταραχή, έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή την ανατροπή που προκάλεσε στη συνέχεια μια τέτοια σιωπή. Και το ίδιο συνέβη και το επόμενο πρωί, στη Λειτουργία. Η απρόσμενη ακύρωση της μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας - για ανεξήγητους λόγους ασφαλείας - δεν προκάλεσε ταραχή ούτε απόσπαση της προσοχής μέσα στην πεδιάδα, πλημμυρισμένη από νέους, αλλά αντίθετα, μια ψύχραιμη και έντονη σιωπή που αποτελεί έκπληξη, μια μαζική «πνευματική Κοινωνία"  της οποίας δεν υπάρχει προηγούμενο.

Ένα δεύτερο διακριτικό χαρακτηριστικό αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας είναι ο πολύ μικρός μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων, 22 ετών.

Αυτό σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς έλαβαν μέρος για πρώτη φορά. Ο Πάπας τους είναι ο Βενέδικτος ΙΣΤ', όχι ο Ιωάννης Παύλος Β', τον οποίο γνώρισαν μόνο σαν παιδιά. Αποτελούν μέρος μιας γενιάς πολύ νέων που είναι εκτεθειμένοι σε μια εκκοσμικευμένη κουλτούρα. Αλλά την ίδια στιγμή αποτελούν το σημείο ότι τα ερωτήματα σχετικά με τον Θεό και τον τελικό μας προορισμό είναι ζωντανά και παρόντα σε αυτή τη γενιά. Και αυτό που κινεί αυτούς τους νέους είναι ακριβώς αυτά τα ερωτήματα, στα οποία ένας Πάπας όπως ο Βενέδικτος ΙΣΤ ', προσφέρει απαντήσεις που είναι απλές, αλλά συνάμα δυναμικά προκλητικές και ελκυστικές.

Οι Βετεράνοι των Παγκόσμιων Ημερών Νεολαίας, ήταν παρόντες στη Μαδρίτη. Αλλά, ήταν κυρίως μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων εθελοντών, οι οποίοι προσφέρθηκαν για τη διοργάνωση. Ή ανάμεσα στους πολυάριθμους ιερείς και μοναχούς/μοναχές που συνόδευσαν τους νέους, και των οποίων οι κλήσεις άνθησαν σε προηγούμενες Παγκόσμιες Ημέρες Νεολαίας. Είναι πιά αποδεδειγμένο ότι αυτές οι συναντήσεις αποτελούν φυτώριο για τους μελλοντικούς leadership των Καθολικών κοινοτήτων στον κόσμο.

Ένα τρίτο ξεχωριστό χαρακτηριστικό είναι η "ad extra" προβολή  αυτών των νέων. Δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου οι εσωτερικές διαμάχες της Εκκλησίας για τον εκσυγχρονισμό της στους ρυθμούς της εποχής μας. Βρίσκονται έτη φωτός μακριά από το "Cahier de doléances" μερικών μεγαλύτερων αδελφών τους: για έγγαμους ιερείς, για γυναίκες ιερείς, για την μετάληψη των διαζευγμένων που ξαναπαντρεύτηκαν, για τη λαϊκή εκλογή των επισκόπων, για τη δημοκρατία μέσα στην Εκκλησία, κλπ κλπ.

Για τους νέους της Μαδρίτης, όλα αυτά είναι ασήμαντα. Για αυτούς αρκεί να είναι καθολικοί με τον τρόπο που ο Πάπας Βενέδικτος δείχνει και κάνει κατανοητό. Χωρίς εκτροπές, χωρίς εκπτώσεις. Αν είναι υψηλό το τίμημα με το οποίο λυτρωθήκαμε, το αίμα του Χριστού, υψηλή πρέπει επίσης να είναι η προσφορά ζωής των αληθινών Χριστιανών. Δεν είναι η εσωτερική αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, αλλά το πάθος να δώσουν μαρτυρία για την πίστη τους που δραστηριοποιεί αυτούς τους νέους. Ο Πάπας ήταν έτοιμος να τους το πει με αυτά τα λόγια, στην ομιλία του διακόπηκε από την καταιγίδα:

"Αγαπητοί φίλοι, μην φοβάστε τον κόσμο, ούτε το μέλλον, ούτε την αδυναμία σας. Ο Κύριος επέτρεψε να ζήσετε σε αυτή τη στιγμή της ιστορίας, ώστε χάρη στην πίστη σας να συνεχίζει να αντηχεί το όνομά Του σε όλη τη γη."