Με αναφορές στον Μητροπολίτη Πειραιώς η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ελλάδα

«Τον Δεκέμβριο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατέθεσε μήνυση κατά της Καθολικής Εκκλησίας για προσηλυτισμό. Ο Μητροπολίτης υποστήριξε ότι ο Αγιασμός του σχολικού έτους από έναν Καθολικό Ιερέα παρουσία και Καθολικών και Ελληνορθοδόξων μαθητών αποτελεί προσηλυτισμό των Ελλήνορθοδόξων παιδιών», αναφέρει η Έκθεση

Θετικά βήματα της Ελληνικής Πολιτείας στην κατεύθυνση σεβασμού των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγράφει η σχετική ετήσια Έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την κατάσταση στον κόσμο. Στη δεκασέλιδη Ενότητα της Έκθεσης, που αφορά την Ελλάδα, περιλαμβάνονται λεπτομερή στοιχεία για τον τρόπο που η Κυβέρνηση, το Κράτος και οι Δικαστικές Αρχές αντιμετώπισαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας ενώ σε δύο σημεία γίνεται ονομαστική αναφορά στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με αφορμή τοποθετήσεις του για τους Εβραίους και τους Καθολικούς στη χώρα μας.

Στην Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενδεικτικά αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει το Amen.gr, γίνονται ιδιαίτερες αναφορές στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική επιρροή που ασκεί, στην οικονομική στήριξη που της παρέχει η Κυβέρνηση μεταξύ άλλων μέσω φοροαπαλλαγών αλλά και με την μισθοδοσία του κλήρου. Εκτενείς αναφορές γίνονται και για τη Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, στην εφαρμογή της Σαρία στο Οικογενειακό Δίκαιο και τις ανησυχίες διαφόρων φορέων για πιθανές αδικίες σε βάρος των μουσουλμάνων γυναικών, στους μουσουλμάνους πρόσφυγες που διαβιούν στην Ελλάδα, στο ζήτημα της ανέγερσης Ισλαμικού Τεμένους και στα προβλήματα δημιουργίας Ισλαμικού Νεκροταφείου στην Αθήνα. Επίσης, περιλαμβάνεται το ζήτημα της αντιμετώπισης από την Πολιτεία του Νομικού καθεστώτος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, καθώς και άλλων θρησκευτικών οντοτήτων μεταξύ των οποίων οι Μορμόνοι, οι Μπαχαϊστές αλλά και οι Σαϊεντελόγοι – χαρακτηρίζεται πρωταρχικό θέμα - η ίδρυση Ευκτηρίων Οίκων και η ερμηνεία του όρου «γνωστή θρησκεία» από τους φορείς της Πολιτείας.

Περιλαμβάνονται επίσης αναφορές στους αρνητές στράτευσης για θρησκευτικούς λόγους, στην «υποεκπροσώπηση» των μουσουλμάνων στη δημόσια διοίκηση και στην απαγόρευση του προσηλυτισμού στην Ελλάδα.

Στην Έκθεση σημειώνονται οι πρωτοβουλίες του Πρέσβη και του Γενικού Προξένου των ΗΠΑ, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, οι οποίοι κατά τις συναντήσεις που είχαν με Έλληνες Κυβερνητικούς αξιωματούχους συζήτησαν ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών και διαθρησκειακού διαλόγου.

«Θρησκευτικά δημογραφικά στοιχεία»

Σύμφωνα με την Έκθεση «η (Ελληνική) Κυβέρνηση δεν διατηρεί στατιστικά στοιχεία για τις θρησκευτικές ομάδες. Ωστόσο εκτιμάται πως 98% του πληθυσμού αυτοπροσδιορίζεται ως Ελληνορθόδοξοι (Χριστιανοί). Η Συνθήκη της Λωζανης, του 1923, δημιούργησε μια επίσημα αναγνωρισμένη «Μουσουλμανική Μειονότητα» η οποία αποτελείται από 140.000 με 150.000 άτομα – περίπου το 1,3% του Ελληνικού πληθυσμού – που ζουν στην Θράκη. Ο υπόλοιπος πληθυσμός συγκροτείται από Ρωμαιοκαθολικούς, Προτεστάντες, Εβραίους, Παλαιοημερολογίτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των τελευταίων ημερών (Μορμόνοι), Σαϊεντολόγους, Μπαχαϊστές, πιστούς του Χάρε Κρίσνα, και πιστούς Πολυθεϊστικών Ελληνικών Θρησκειών. Οι ηγέτες της Εκκλησίας υπολογίζεται ότι το 30% από τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως Ορθοδόξους συμμετέχουν τακτικά σε θρησκευτικές τελετές. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις εκτιμούν πως 500.000 με 700.000 είναι οι Μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Αττική ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης μετανάστευσης από την Αλβανία και της πρόσφατης εισροής παράνομων μεταναστών και προσφύγων από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Βόρειο Αφρική και τη Νότιο Ασία».
Στην έκθεση σημειώνεται πως το Σύνταγμα και η νομοθεσία προστατεύει τη θρησκευτική ελευθερία και στην πράξη η Κυβέρνηση, γενικά, σέβεται αυτό το δικαίωμα. Γίνεται μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στο διορισμό, από την Κυβέρνηση, Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. «Η Κυβέρνηση αναγνωρίζει το Κανονικό Δίκαιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και στο εσωτερικό της Εκκλησίας και σε ζητήματα που άπτονται του κοσμικού νόμου όπως στον Γάμο».

Σημειώνεται πως προνόμια και νομικά δικαιώματα που παρέχονται στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία δεν επεκτείνονται συνήθως και σε άλλες θρησκευτικές ομάδες. «Η κυβέρνηση υποστηρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία οικονομικά. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση πληρώνει τους μισθούς και την θρησκευτική εκπαίδευση του Ορθόδοξου κλήρου, εν μέρει χρηματοδοτεί τη συντήρηση κτιρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και προβλέπει φοροαπαλλαγές για προσόδους από την περιουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας». Προστίθεται πως η διδασκαλία των θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση γίνεται με έξοδα της Κυβέρνησης, είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές, αν και οι μη Ορθόδοξοι μαθητές μπορούν να απαλλαγούν υποβάλλοντας μια δήλωση με την οποία να ζητούν την απαλλαγή τους. Σημειώνεται δε πως τα δημόσια σχολεία δεν προσφέρουν καμία εναλλακτική επιλογή αλλά ούτε και ένα μάθημα θρησκευτικών που δεν θα αφορά την ορθόδοξη θεολογία για τους μαθητές αυτούς.

Οι αναφορές στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ

Σε δύο σημεία της η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την κατάσταση των θρησκευτικών ελευθεριών και του σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ελλάδα αναφέρεται ονομαστικά στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ.

«Τον Δεκέμβριο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατέθεσε μήνυση κατά της Καθολικής Εκκλησίας για προσηλυτισμό. Ο Μητροπολίτης υποστήριξε ότι ο Αγιασμός του σχολικού έτους από έναν Καθολικό Ιερέα παρουσία και Καθολικών και Ελληνορθοδόξων μαθητών αποτελεί προσηλυτισμό των Ελλήνορθοδόξων παιδιών», αναφέρει η Έκθεση.

Σε άλλο σημείο της αναφέρει:

«Έχουν σημειωθεί σποραδικές εκφράσεις αντισημιτισμού. Τον Ιανουάριο ένας ανώτερος Έλληνας ιερέας, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι οι Εβραίοι ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα και ταύτισε τον Ιουδαϊσμό με τον "Σατανισμό"».


Αξίζει να σημειωθεί ότι στην λεπτομερέστατη Έκθεση περιλαμβάνεται η εξέλιξη δικαστικών υποθέσεων και στο ΣτΕ - γίνεται αναφορά και στην υπόθεση της προσφυγής του μακαριστού Μητροπολίτη Κασσανδρείας κατά της ίδρυσης ευκτηρίου οίκου των Μαρτύτων του Ιεχωβά - αλλά ακόμη καταγράφονται μια προς μία οι θρησκευτικές εορτές που αποτελούν επίσημες αργίες για το Ελληνικό Κράτος όπως είναι τα Χριστούγεννα, τα Θεοφάνεια, η Κυριακή του Πάσχα κλπ.

amen.gr

Η Ιταλική Γερουσία ενέκρινε τη Συμφωνία (Intesa) μεταξύ Ιταλικού Κράτους και Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας

Ο Ναός του Αγίου Θεοδώρου στη Ρώμη, που παραχωρήθηκε από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β' στους Ορθόδοξους

Από την πύλη θρησκευτικών ειδήσεων ΑΜΕΝ

με πληροφορίες από ανακοινωθέν της Ι.Μ.Ιταλίας και Μελίτης

Ιστορική ημέρα για την Ορθοδοξία στην Ιταλία είναι η σημερινή. Η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων της Γερουσίας ενέκρινε οριστικά το νομοσχέδιο της Συμφωνίας, η οποία παρέχει πλέον στη Μητρόπολη του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ιταλία τα ίδια δικαιώματα με εκείνα τα οποία κατέχει και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Με την εξέλιξη αυτή δικαιώνονται οι μεγάλοι αγώνες και οι μακροχρόνιες προσπάθειες που κατέβαλε ο Μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιος, προκειμένου η Ορθόδοξη Μητρόπολη να πετύχει αυτή την αναγνώριση από την Πολιτεία.

Πιο συγκεκριμένα, η κοινοβουλευτική διαδικασία διήρκεσε περισσότερο από δύο χρόνια και στη θετική έκβασή της συνέβαλε καθοριστικά η αναγνώριση της πνευματικής προσφοράς της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης καθώς και του έργου του Μητροπολίτου κ. Γενναδίου από τις Αρχές της Ιταλικής Δημοκρατίας. Ο μεγάλος αυτός αγώνας ξεκίνησε ευθύς μετά την εκλογή και Ενθρόνισή του ως Μητροπολίτου (1996) της νεοσυστάτου Μητροπόλεως Ιταλίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της εγκρίσεως της Συμφωνίας, ο Μητροπολίτης Ιταλίας, ο οποίος αυτές τις ημέρες πραγματοποιεί Ποιμαντορική Περιοδεία στην Καλαβρία και την Σικελία, τέλεσε Επίσημη Δοξολογία προς τον Τριαδικό Θεό, ευχαρίστησε δε την Ιταλική Κυβέρνηση και όλους εκείνους οι οποίοι συνέβαλλαν στην μεγάλη προσπάθεια, Γερουσιαστές και Βουλευτές, ιδιαιτέρως δε τους Γερουσιαστές Lucio Malan και Stefano Ceccanti, οι οποίοι απετέλεσαν τους μεγάλους υποστηρικτές ενώπιον των Ιταλικών Αρχών.

Διαβάστε το ανακοινωθέν της Ι.Μ.Ιταλίας και Μελίτης

---

Διαβάζοντας αυτή την Είδηση στο ΑΜΕΝ

μας ήρθε στο μυαλό να ξεφυλλίσουμε

κάποιο φάκελο του Αρχείου...

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
σε χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης
και Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ στην Ελλάδα

(ενδεικτικά):

-στην Αυστρία: με Νόμο του Κράτους από το 1967 έχει αναγνωρισθεί η Ορθόδοξη Εκκλησία ισότιμη της Καθολικής. Πρόσφατα ο νέος έλληνας Μητροπολίτης Αυστρίας-Έξαρχος Ουγγαρίας, ενθρονίστηκε στη Βουδαπέστη σε καθολικό Ναό, διότι τον ορθόδοξο τον έχουν καταλάβει οι ρώσσοι ορθόδοξοι.

-στο Βέλγιο: με πρωτοβουλία καθολικών βουλευτών από το 1985 έχει γίνει η ίδια με την παραπάνω νομική αναγνώριση. Επίσης μισθοδοτείται από το Βελγικό κράτος ο ελληνορθόδοξος Κλήρος (αν και πρόκειται για αλλοδαπούς, ως προς το Βέλγιο).

-στη Γερμανία: η νομική αναγνώριση της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας έγινε το 1974. Όταν ακόμη δεν υπήρχε ορθόδοξος Μητροπολιτικός Ναός, ο ελληνορθόδοξος “Μητροπολίτης Γερμανίας” ενθρονίστηκε στον καθολικό Ναό, που παραχωρήθηκε αδελφικά για την περίσταση. Στην ίδια χώρα έχουν παραχωρηθεί αρκετοί καθολικοί Ναοί προς χρήση των ελληνορθοδόξων πιστών. Επιπλέον ανοικοδομήθηκαν και ανοικοδομούνται νέοι ναοί με χρηματική βοήθεια της Καθολικής Εκκλησίας.

-στην Ιρλανδία: παραχωρήθηκε κεντρικός καθολικός ναός της πρωτεύουσας στους ελληνορθοδόξους.

-στην Ιταλία: έγινε επίσημη ενθρόνιση του “Μητροπολίτη Ιταλίας και Μάλτας” στη Βενετία, παρουσία των θρησκευτικών και πολιτικών Αρχών της πόλεως. Στο Τορίνο, παραχωρήθηκε ο Ι. Ν. του Τιμίου Σταυρού για την ελληνορθόδοξη κοινότητα. Ο ναός αυτός μάλιστα, σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο, από καθολικός έγινε χριστιανικός! Το 2003 παραχωρήθηκε στην ελληνορθόδοξη κοινότητα της Ρώμης ο ιστορικός ναός των Αγίων Θεοδώρων, στον Παλατίνο λόφο. Στην Ιταλία έχουν παραχωρηθεί πάνω από 250 καθολικοί Ναοί σε ορθόδοξες κοινότητες! Στις 18 Ιουλίου 2012 το ιταλικό κράτος υπέγραψε Συμφωνία (Intesa) με την οποία αναγνωρίζεται η νομική υπόσταση της Ορθόδοξης Μητροπόλεως Ιταλίας, με όλα τα δικαιώματά της

Βέβαια, στις χώρες αυτές υπάρχει χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους και η νομοθεσία προβλέπει την ύπαρξη εκκλησιαστικών νομικών προσώπων, τα οποία η Πολιτεία σέβεται και στηρίζει, χωρίς διάκριση δόγματος.

Επί πλέον η έννοια του «νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου» έχει διαφορετικό περιεχόμενο από εκείνο που έχει στην ελληνική νομοθεσία.

Τα Κράτη στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης δεν επεμβαίνουν στα εκκλησιαστικά πράγματα όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου η Πολιτεία θέλει να έχει την Εκκλησία στα γρανάζια της κρατικής μηχανής. Στα Κράτη αυτά η ελληνορθόδοξη Εκκλησία προσαρμόζεται χωρίς δυσκολία στην εκεί ισχύουσα νομοθεσία διότι ακριβώς ο νομοθέτης, σεβόμενος την ιδιότητά της, την αναγνωρίζει όπως είναι, ώς Εκκλησία, και της δίνει τη δυνατότητα να είναι εκκλησιαστικό νομικό πρόσωπο, χωρίς να επεμβαίνει στα του οίκου της.

ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, η οποία θέλει να “ανήκει στη Δύση”, αλλά εξακολουθεί να εμμένει στο βυζαντινό δίκαιο και στη θρησκευτική νοοτροπία της πάλαι ποτέ οθωμανικής αυτοκρατορίας :

-Η Καθολική Εκκλησία θεωρείται από το επίσημο κράτος ως ξένο δόγμα, (σύμφωνα με την ελληνορθόδοξη νοοτροπία για να είναι κανείς πραγματικά έλληνας πρέπει να είναι χριστιανός ορθόδοξος) και αντιμετωπίζει συχνά προβλήματα νομικής φύσεως εξ αιτίας του νομικού κενού που υφίσταται στην ελληνική νομοθεσία. Στις 19 Απριλίου 2006 το τότε Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων όρισε μια Επιτροπή, έργο της οποίας ήταν «η μελέτη και η κατάρτιση πρότασης νόμου σχετικά με τη νομική προσωπικότητα της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα». Παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις των αρμοδίων και τις συγκεκριμένες προτάσεις της Καθολικής Εκκλησίας για μια λύση του προβλήματος, που επί τόσα χρόνια την ταλαιπωρεί, μέχρι σήμερα (Ιούλιος 2012) τίποτε δεν έγινε και μάλλον η κατάσταση χειροτερεύει!

Ενώ αναγνωρίζονται ως νομικά πρόσωπα της Καθολικής Εκκλησίας τα καθιδρύματα που υφίσταντο την ημέρα της εισαγωγής του Αστικού Κώδικα (23 Φεβρουαρίου 1946), η Καθολική Εκκλησία δεν έχει τη δυνατότητα να ιδρύσει νέο θεσμό αναγνωρισμένο από την Πολιτεία, διότι ο νόμος δεν προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ιδρυθεί ένα τέτοιο νομικό πρόσωπο. (Η Καθολική Εκκλησία δεν μπορεί να είναι «σωματείο» ή «ίδρυμα» ή «εταιρεία», σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, δηλ. να εξαρτώνται οι αποφάσεις της από τη Γενική Συνέλευση, αλλά ούτε και «νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου» με την έννοια που έχει ο όρος αυτός στην πατρίδα μας, διότι τότε γίνεται «εθνική εκκλησία» και παύει να είναι καθολική)

-Χρειάσθηκε να γίνει προσφυγή στο δικαστήριο του Στρασβούργου για να αναγνωρισθεί από την Πολιτεία η νομική προσωπικότητα καθολικού ναού, κτισμένου το 1500. Η πολιτεία δεν τον αναγνώριζε διότι δεν τηρήθηκαν οι όροι που προβλέπει ο Αστικός Κώδικας του 1946 (!)

-Τα τελευταία χρόνια, η καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα, ακόμη κι από επίσημα χείλη, εξομοιώνεται με τις διάφορες αιρέσεις και παραθρησκείες.

Αυτά, έτσι ενδεικτικά, ξεφυλλίζοντας κάποιο φάκελο του Αρχείου...

Σημ. Το τελευταίο διάστημα γίνεται συχνά λόγος για τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Τουρκία, ενόψει των διαπραγματεύσεων για την είσοδο της χώρας αυτής στην Ενωμένη Ευρώπη.

Πολύ σωστά, τόσο η Κυβέρνηση όσο και διάφοροι πολιτικοί μας, ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Έχουν όμως αντιληφθεί ότι τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι για να μην αναγνωρίσουν τα δικαιώματα του Πατριαρχείου, χρησιμοποιούν οι ίδιοι στη χώρα μας για να μην αναγνωρίσουν τα δικαιώματα της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα;

Λέγοντας αυτά δεν εννοούμε ότι η θρησκευτική κατάσταση είναι ίδια στην Ελλάδα και στην Τουρκία, αλλά ότι το πνεύμα και η επιχειρηματολογία με την οποία αντιμετωπίζονται τα «ξένα δόγματα» είναι παρόμοια.

CEN