Άρθρα θεολογικά και ιστορικά, επικαιρότητα και απόψεις σχετικά με την Καθολική Εκκλησία ανά τον κόσμο, όπως τα βλέπει ένας καθολικός πιστός. Η πορεία της Καθολικής Εκκλησίας στον 21ο αιώνα, η κρίση μετά την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ', η αντίσταση στον ρελατιβισμό και τον μοντερνισμό, η αγωνία ώστε το μήνυμα του Ιησού Χριστού να παραμένει αυθεντικό και ζωντανό στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε παγκοσμίως.
Ο πάπας Φραγκίσκος επελέγη ως "πρόσωπο της χρονιάς" 2013 από το αμερικανικό περιοδικό "Time" επειδή άλλαξε "τον τόνο, την αντίληψη και την προσέγγιση" της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ανακοίνωσε η διευθύντρια του περιοδικού Νάνσι Γκιμπς στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
"Επειδή έβγαλε την παποσύνη από το ανάκτορό της για να την φέρει στο δρόμο, επειδή έσπρωξε τη μεγαλύτερη Εκκλησία του κόσμου να αντιμετωπίσει τις πιο βαθιές ανάγκες της, και επειδή αποκατέστησε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην κρίση και τη συμπόνοια, ο πάπας Φραγκίσκος είναι το πρόσωπο της χρονιάς 2013 του Time", ανακοίνωσε η Γκιμπς.
"Σπάνια ένας νέος πρωταγωνιστής της παγκόσμιας σκηνής προκαλεί τόσο γρήγορα τόση προσοχή, τόσο μεταξύ των νέων όσο και μεταξύ των πιο ηλικιωμένων, μεταξύ των πιστών και των σκεπτικιστών, όσο ο πάπας Φραγκίσκος", ο οποίος κατάγεται από την Αργεντινή και ανήλθε το Μάρτιο στο κορυφαίο αξίωμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
"Μέσα σε εννέα μήνες, κατάφερε να πάρει κεντρική θέση σε ουσιαστικές συζητήσεις της εποχής μας: για τον πλούτο και τη φτώχεια, την ισοδικία και τη δικαιοσύνη, τη διαφάνεια, τον εκσυγχρονισμό, την παγκοσμιοποίηση, το ρόλο της γυναίκας, τη φύση του γάμου, τους πειρασμούς της εξουσίας", απαρίθμησε η Γκιμπς.
Ο εκπρόσωπος του Βατικανού ιερέας Φεντερίκο Λομπάρντι δήλωσε πως ο ποντίφικας "δεν επιδιώκει τη φήμη", αλλά "είναι ασφαλώς ευτυχής", αν το βραβείο αυτό βοηθάει να διαδοθεί το μήνυμα του Θεού.
"Είναι μια θετική ένδειξη το γεγονός ότι ένα από τα πιο έγκυρα βραβεία των διεθνών μέσων ενημέρωσης δόθηκε σε κάποιον που ανακοινώνει στον κόσμο πνευματικές, θρησκευτικές και ηθικές αξίες και μιλάει με σθένος υπέρ της ειρήνης και της δικαιοσύνης", πρόσθεσε ο Λομπάρντι.
Στη δεύτερη θέση ήρθε ο πρώην σύμβουλος της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος προέβη σε αποκαλύψεις για τις πρακτικές παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών από τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να έχει σήμερα καταφύγει στη Ρωσία. Μεταξύ των φιναλίστ ήταν επίσης η ογδοντάχρονη ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γκέι Ίντιθ Ουίντσορ , ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και ο αμερικανός γερουσιαστής του Τέξας Τομ Κρουζ.
Το 2012, το περιοδικό "Τάιμ" είχε επιλέξει ως πρόσωπο της χρονιάς τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα που είχε επανεκλεγεί για μια δεύτερη θητεία στο Λευκό Οίκο.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, στο πρώτο μήνυμά του για την Ημέρα της Ειρήνης βάσει του εορτολογίου της Καθολικής Εκκλησίας (1η Ιανουαρίου), επέκρινε τις υπέρογκες αμοιβές διευθυντικών στελεχών επιχειρήσεων και το εισοδηματικό χάσμα διεθνώς, που χαρακτήρισε συμπτώματα μιας οικονομίας βασισμένης στην απληστία και στην ανισότητα, καλώντας εκ νέου τα έθνη να μειώσουν τις ανισότητες, τα πρόσωπα να επιδείξουν περισσότερη «αδελφοσύνη» και τα κράτη «αλληλεγγύη» για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Στο μήνυμά του, ο Πάπας Φραγκίσκος —το Πρόσωπο της Χρονιάς για το περιοδικό TIME— κάλεσε τους έχοντες να μοιράζονται τον πλούτο τους σε όλους πλήττονται από την ανέχεια και τις κυβερνήσεις να μειώσουν το χάσμα πλουσίων και φτωχών, καθώς όπως ανέφερε χαρακτηριστικά πάρα πολλοί άνθρωποι ζουν μόνο με «ψίχουλα».
«Οι σοβαρές οικονομικές κρίσεις της εποχής μας. . . έχουν ωθήσει τον άνθρωπο να αναζητεί ικανοποίηση, ευτυχία και ασφάλεια στην κατανάλωση και στα εισοδήματα πέραν πάσης σχέσης προς τις αρχές μιας οικονομίας η οποία λειτουργεί ορθά», ανέφερε. «Η αλληλουχία των οικονομικών κρίσεων θα έπρεπε να οδηγήσει σε έναν επίκαιρο αναστοχασμό των μοντέλων οικονομικής ανάπτυξης και σε μια αλλαγή των τρόπων ζωής», πρόσθεσε, καταδικάζοντας την «παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας».
Ο Φραγκίσκος έχει καλέσει και την ίδια την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να είναι πιο δίκαιη, λιτή, να στέκεται λιγότερο στην δική της μεγαλοπρέπεια και να προσεγγίσει τους φτωχούς και τους αναξιοπαθούντες.
Το μήνυμα του Πάπα —ο οποίος κατάγεται από την Αργεντινή και κατά κόσμον ονομάζεται Χόρχε Μπεργκόλιο— θα σταλεί σε ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων, διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, αλλά και σε ΜΚΟ.
«Για να ηττηθεί η φτώχεια υπάρχει μια μέθοδος (. . :) να μοιραστούμε τον πλούτο μας, καταφέρνοντας να ζήσουμε σε πραγματική κοινωνία με τους συνανθρώπους μας». Η πολιτική πρέπει «να χαρακτηρίζεται από διαφάνεια και αίσθημα ευθύνης, ώστε να ευνοηθεί η αδελφοσύνη και η κοινωνική ειρήνη».
Τα μπόνους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που λαμβάνουν ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων έχει προκαλέσει οργή σε πολλούς σε όλο των κόσμο, καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει και το χάσμα υπερπλουσίων-φτωχών μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο. Ο Φραγκίσκος επισήμανε ότι σε πολλές περιοχές του πλανήτη καταγράφεται «σοβαρή αύξηση» των ανισοτήτων, ακόμη και ανθρώπων που ζουν πλάι-πλάι. Επέκρινε καυστικά το «μεγεθυνόμενο χάσμα εκείνων που έχουν περισσότερα» και εκείνων «που πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με τα ψίχουλα» καλώντας τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν «αποτελεσματικές πολιτικές» για να εγγυηθούν ότι γίνονται σεβαστά θεμελιώδη, οικουμενικά δικαιώματα όπως η υγεία, η πρόσβαση σε κεφάλαια και σε τεχνολογία, σε εκπαιδευτικούς πόρους κ.ά.
Ο Πάπας Φραγκίσκος στάθηκε επίσης στις διάφορες μορφές διαφθοράς και την δράση του οργανωμένου εγκλήματος, οι οποίες ζημιώνουν όλο και περισσότερο το κοινωνικό σύνολο. «Προκαλούν τεράστια φθορά στην νομιμότητα και στην δικαιοσύνη και πλήττουν καίρια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», υπογράμμισε.
Ο Πάπας Φραγκίσκος ήταν —σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο της Ιταλίας— το πρόσωπο των συζητήσεων ή των αναφορών περίπου 1,2 δισεκ. χρηστών του ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης Facebook το 2013.
Το "΄Αντε να χαθείτε" του Γόρτυνος προς όποιον δεν συμμερίζεται την άποψή του.
Η αλληλογραφία μεταξύ Σεραφείμ Πειραιώς και Τήνου Νικολάου κρατάει πλέον δύο χρόνια με αφετηρία το μνημειώδες τριπλό ανάθεμα κατά του πάπα Βενέδικτου την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2012. Μέχρι πρότινος κανένας άλλος μητροπολίτης δεν παρενέβη στο έργο του Σεραφείμ επειδή ως δεινός ρήτορας και δικηγόρος τα καταφέρνει περίφημα, δεν χρειάζεται βοήθεια.
Μέχρι που ξέσπασε το σκάνδαλο στη Μητρόπολη Γόρτυνος μετά από δημοσιοποίηση φωτογραφιών διακόνου με ξυρισμένο φρύδι, make up, γούνα και στρας. Ο Μητροπολίτης Ιερεμίας έσπευσε αμήχανα να αποποιήσει κάθε ευθύνη δικαιολογούμενος οτι ναι μεν ο διάκονος είναι δικός του, αλλά δεν τον χειροτόνησε ο ίδιος, τον δέχτηκε με συστάσεις ανθρώπων της εμπιστοσύνης του. Ωραίους ανθρώπους εμπιστεύεται, η κρίση του δεν είναι και το καλύτερο χάρισμα που έχει για να διοικεί την μητρόπολή του. Για να αποσιωπήσει κάπως το γεγονός και να στρέψει αλλού την προσοχή του σκανδαλισμένου ποιμνίου του, ξαφνικά θυμήθηκε τον αντιαιρετικό αγώνα του Σεραφείμ και εισέβαλε από το πουθενά στην "κόντρα" των δύο ιεραρχών. Πρακτικά δεν υπήρχε λόγος αφού στη Μητρόπολή του δεν υπάρχει καθολικός ναός ή ενορία. Θα φαινόταν πιο λογικό να σιγοντάρει τον Πειραιώς ο Μητροπολίτης Σύρου ή ακόμα και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Αναδημοσιεύουμε την νέα επιστολή του Ιερεμία προς τον Νικόλαο Τήνου, μόλις δύο μέρες μετά το αίτημα του τελευταίου να μην του απευθύνει ξανά το λόγο αν συνεχίζει να τον ονομάζει παπικό. Δεν ήθελε φαίνεται ο Ιερεμίας να καταλαγιάσει ο αντιαιρετικός του αγώνας ώστε να μην βρεθεί αντιμετώπος με τα ερωτήματα που του θέτουν το ποίμνιό του και τα ΜΜΕ για τις ευθύνες που έχει ο ίδιος για το ποιά άτομα επιτρέπει να κυκλοφορούν ανάμεσα στους ιερείς και τους διακόνους του. Προφανώς δεν θα μπορέσει να επικαλεστεί και τους αγίους που χρησιμοποιεί για να εμπεριστατώσει τον αντιαιρετικό του αγώνα πάνω στα άγρια και έρημα βουνά της Αρκαδίας.
Από την άλλη, η "συζήτηση" έχει ξεφύγει κατά πολύ, όπως και ο Ιερεμίας με τις δηλώσεις του έρχεται σε σύγκρουση όχι μόνο με την σύγχρονη γραμμή των Ορθοδόξων Εκκλησιών έναντι της πρεσβυτέρας Ρώμης αλλά και με τη γραμμή που κράτησαν τα τέσσερα Πατριαρχεία το 1848 στην απάντησή τους προς τον πάπα Πίο Θ' που τους καλούσε σε ενότητα.
Τα θεολογικά μαργαριτάρια του Γόρτυνος είναι βαριά, και βαρύτερα είναι ακόμα τα γεμάτα μίσος σχόλια των αναγνωστών του romfea.gr που δεν φανερώνουν τίποτα άλλο από μισαλλοδοξία, υπεροψία, ρατσισμό, ξενοφοβία, σχόλια ικανά να προκαλέσουν ακόμα και βίαιες επιθέσεις κατά της καθολικής παρουσίας στην Ελλάδα. Ο Γόρτυνος είναι αρκετά ευφυής για να το καταλάβει, αλλά δεν κάνει τίποτα για κοπάσει τον όχλο του. Τα σχόλια αυτά είναι και αντικρουόμενα μεταξύ τους και όχι πάντα "ορθόδοξα", όχι τόσο λόγο της αμάθειας των "υπερασπιστών" της Ορθοδοξίας, αλλά λόγω του χάους που επικρατεί στην Ορθοδοξία, θεολογικά και εκκλησιολογικά.
Αν απαντήσει ο Τήνου, αυτή τη φορά θα πρέπει η απάντησή του να είναι εμπεριστατωμένη με παραπομπές στην Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας, με τρόπο φυσικά που να μην ανάψει τα αίματα άλλων μητροπολιτών. Είναι ένα πολύ επικίνδυνο επιχείρημα, πράγμα που σίγουρα γνώριζε ο Τήνου Νικόλαος όταν αποφάσισε να απευθυνθεί στον Σεραφείμ Πειραιώς.
Τρίτη επιστολή προς τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο, απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας.
Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr, δημοσιεύει παράκατω την σχετική επιστολή:
Μαρξιστής ο Φραγκίσκος; Επειδή καταδίκασε με σφοδρότητα τον άγριο φιλελευθερισμό, ο αργεντινός πάπας προσέλκυσε τους κεραυνούς μιας φούχτας υπερσυντηρητικών Αμερικανών, όμως στην πραγματικότητα οι δηλώσεις του συμφωνούν με το κοινωνικό δόγμα της εκκλησίας.
Πιστός στην εικόνα του υπερασπιστή των φτωχών, ο Φραγκίσκος, στην αποστολική παραίνεσή του "Evangelii Gaudium" που δημοσιοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου, κατήγγειλε τη δικτατορία μιας "ανελέητης" αγοράς η οποία δημιουργεί μια "κουλτούρα της απόρριψης", ρίχνοντας πληθυσμούς ολόκληρους στο περιθώριο.
Χωρίς ποτέ να προτείνει την επανάσταση ούτε να κάνει αναφορά στο μαρξισμό, ο Φραγκίσκος έχει κάνει πολύ σαφείς δηλώσεις: "η οικονομία δεν μπορεί να καταφεύγει σε φάρμακα που αποτελούν ένα νέο δηλητήριο, όπως όταν δήθεν αυξάνουμε την αποδοτικότητα μειώνοντας την αγορά εργασίας".
Η παραίνεση, η οποία έρχεται μετά την κατηγορηματική εκ μέρους του καταγγελία "της παγκοσμιοποίησης της αδιαφορίας" τον Ιούλιο στο νησί Λαμπεντούζα, έκανε στις ΗΠΑ τον Ρας Λίμπο, ένα συντηρητικό (μεθοδιστή) ραδιοφωνικό παρουσιαστή με μεγάλη ακροαματικότητα, να χαρακτηρίσει "καθαρό μαρξισμό" τις δηλώσεις του Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, όπως είναι το κατά κόσμον όνομα του πάπα Φραγκίσκου.
Ένα μέλος του "Tea Party", ο Τζόναθον Μόσλεϊ, θεώρησε χρήσιμο να διευκρινίσει πως, σύμφωνα με τον ίδιο, "ο Ιησούς ήταν ένας καπιταλιστής που κήρυττε την προσωπική ευθύνη, όχι ένας σοσιαλιστής". Και ένας άλλος σχολιαστής του συντηρητικού δικτύου Fox, ο Στούαρτ Βάρνεϊ, αγγλικανός στο θρήσκευμα, κατηγόρησε τον πάπα ότι είναι ένας υποστηρικτής του "νεο-σοσιαλισμού"...
Ωστόσο η πολύ συντηρητική διάσκεψη των επισκόπων χαιρέτισε αντιθέτως τις δηλώσεις του πάπα δια της φωνής του επισκόπου Ντέιβιντ Λ. Ρίκεν, ο οποίος δήλωσε ότι ο πάπας είναι "το ζωντανό παράδειγμα του νέου ευαγγελισμού".
Η ίδια αντίδραση υπήρξε και από τη γαλλική Καθολική Εκκλησία. Σύμφωνα με έναν από τους εκπροσώπους της, τον αρχιεπίσκοπο του Κλερμόν Ιπολίτ Σιμόν, ο Φραγκίσκος είναι "πιστός στο πιο κλασικό κοινωνικό δόγμα της Εκκλησίας, δηλαδή ότι η αγορά δεν μπορεί να είναι αρκετή για να αναλάβει τη διαχείριση του κοινού αγαθού: το κράτος πρέπει να συμμετέχει στο έργο αυτό".
Ο αρχιεπίσκοπος Σιμόν υπενθύμισε επίσης τη ρήση του διάσημου βραζιλιάνου επισκόπου των φτωχών Ντομ Χέλντερ Καμάρα: "Όταν ασχολούμαι με τους φτωχούς, με περνούν για άγιο. Όταν ερωτώ γιατί είναι φτωχοί, μου λένε πως είμαι μαρξιστής".
Η καταγγελία των κοινωνικών ανισοτήτων και των αδικιών του καπιταλισμού χρονολογείται από τον Λέοντα 13ο, τον τελευταίο πάπα του 19ου αιώνα. Και "ήταν ο πάπας Πίος 11ος που μίλησε για διεθνή ιμπεριαλισμό του χρήματος, μετά την κρίση του 1929", υπενθύμισε ο βατικανολόγος της "Λα Στάμπα" Αντρέα Τορνιέλι.
"Η κριτική αυτή δεν με εκπλήσσει επειδή προέρχεται από κύκλους που έχουν μετατρέψει το χριστιανισμό σε μια ιδεολογία που χρησιμεύει για να δικαιολογεί ορισμένες πολιτικές. Αυτοί που κατηγορούν τον Φραγκίσκο ότι είναι μαρξιστής, εξηγούν πως στην πραγματικότητα ο Ιησούς ήταν ένας καπιταλιστής", προσθέτει.
Για έναν άλλο διάσημο βατικανολόγο, τον Μάρκο Πολίτι της αριστερής εφημερίδας "Ιλ Φάτο Κοτιντιάνο", "είναι γελοίο να βλέπεις τον Φραγκίσκο ως μαρξιστή. Βρίσκεται σε πλήρη συντονισμό με τον Βενέδικτο 16ο και τον Ιωάννη Παύλο 2ο".
"Στην πραγματικότητα, η καταγγελία εκ μέρους του των αυξανόμενων ανισοτήτων προκύπτει από τη λυσσώδη αντίσταση αυτών που δεν δέχονται ότι η οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα πρέπει να προσαρμόζονται σε κανόνες κοινωνικού συμφέροντος", προσθέτει ο Πολίτι.
Σύμφωνα με τους βιογράφους του, ο Μπεργκόλιο δεν έχει τίποτε που να τον κάνει μαρξιστή, αντιθέτως: χωρίς να είναι ποτέ υπερσυντηρητικός, συγκρούσθηκε μετωπικά με τους αριστερούς ιησουίτες ιερείς που είχαν επηρεαστεί από το μαρξισμό. Απέναντι στη θεολογία της απελευθέρωσης, που ήταν πολύ διαδεδομένη στη Λατινική Αμερική κατά τη δεκαετία του 1970, προτείνει μια μη μαρξιστική "θεολογία του λαού". Η ιταλική οικογένειά του είχε καταστραφεί από την κρίση του 1929, ενώ είδε επίσης στους δρόμους του Μπουένος Άιρες τις καταστροφές που επέφερε ο φιλελευθερισμός στην Αργεντινή κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας με αφορμή την παραίτηση του Πάπα Βανεδίκτου 16ου προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
Παραιτήθηκε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ από την παπωσύνη του. Αλλά γιατί τόσος «ντόρος» και στον χώρο μας, αλλά και θλίψη μερικών, εκκλησιαστικών μάλιστα ανδρών, για την παραίτησή του; Είμαστε στα «καλά» μας; Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ότι ο παπισμός είναι αίρεση και ο Πάπας λοιπόν είναι αιρεσιάρχης; Για να παραλείψω τα άλλα και πολλά, λέγω μόνο αυτά τα τρία βασικά για μας: Οι παπικοί έχουν άλλη Αγία Τριάδα (με το «φιλιόκβε» τους), πιστεύουν άλλη Παναγία και κάνουν διαφορετικά τον σταυρό τους. Αυτοί είναι κομμένοι από την Εκκλησία μας και γι᾽ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε μαζί τους την Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουμε μαζί τους τα Άχραντα Μυστήρια. Δεν αποτελούν Εκκλησία, λυπούμαστε δε για την χρήση από μερικούς του όρου «Ρωμαϊκή Εκκλησία». Γιατί, αν και οι παπικοί αποτελούν Εκκλησία, ποιά, τελοσπάντων, είναι αυτή η ΜΙΑ Εκκλησία, που ομολογούμε στο «Πιστεύω» μας, στην οποία πρέπει να ανήκουμε για να σωθούμε; Αφού λοιπόν υπάρχουν τόσες μεγάλες δογματικές διαφορές των παπικών με την Ορθόδοξη πίστη μας, και τόσες άλλες πολλές, πέστε μου, είναι η δεν είναι αιρετικοί οι παπικοί; ΕΙΝΑΙ! Κι αν μερικοί η πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν αυτό, έχουμε να τους παρουσιάσουμε πολλές-πολλές πατερικές μελέτες και ομιλίες, οι οποίες ομιλούν καθαρά περί των αιρέσεων των παπικών. Αφού λοιπόν οι παπικοί είναι αιρετικοί, γιατί, ξαναλέμε, τόσος θόρυβος και θλίψη για την παραίτησή του; Πραγματικά, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε!
Λέγεται ότι ο παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ είναι φιλορθόδοξος. Όμως, καταλάβαμε και εννοήσαμε και αυτού, όπως και άλλων προκατόχων του, το σχέδιο, με τον πόθο της ενώσεως, να υποτάξει την Ορθοδοξία στον παπισμό. Την ένωση με τους Καθολικούς την θέλουμε και εμείς οι Ορθόδοξοι και ευχόμαστε γι᾽ αυτήν. Θέλουμε όμως ένωση χωρίς στο ελάχιστο να ξεφύγουμε από την Ορθόδοξη πίστη μας και να προσχωρήσουμε στα παπικά δόγματα και στις παπικές απαιτήσεις (αλάθητο του Πάπα). Ένωση σαν κι αυτή της Φερράρας-Φλωρεντίας δεν θα την δεχθεί ποτέ ο Ορθόδοξος λαός μας, γιατί ποιμαίνεται από Αρχιερείς και Ιερείς, οι οποίοι εμπνέονται από το πνεύμα του αγίου Μάρκου του Ευγενικού. Αλλά και αν μερικοί εκκλησιαστικοί ταγοί ξεφύγουν και ζητήσουν ένωση με τον Πάπα επί προδοσία της Ορθοδόξου πίστεως, ο ευσεβής Ορθόδοξος λαός δεν θα το επιτρέψει αυτό, αλλά θα τους κυνηγήσει με τα ξύλα και με γιουχαΐσματα, ως προδότες της πίστεως, όπως ακριβώς έτσι συνέβηκε με την ψευδοένωση της Φερράρας-Φλωρεντίας. Γιατί, όπως το γράφει η παλαιά διακήρυξη των Πατριαρχών της Ανατολής, ο Ορθόδοξος λαός είναι ο φρουρός της πίστεώς του, την οποία θέλει απαρασάλευτη και αμετακίνητη από τα δόγματα των αγίων Πατέρων.
Τέλος πάντων, εκφράζοντας και το Ορθόδοξο φρόνημα του ευσεβούς λαού που ποιμαίνω, των Χριστιανών της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, ευχόμαστε από καρδίας στον παραιτηθέντα Πάπα Βενέδικτον ΙΣΤ´ να τον φωτίσει ο Θεός να γνωρίσει την αλήθεια, η οποία είναι ΜΟΝΟ στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και, αφού χαρακτηρίζεται ως φιλορθόδοξος, να αρνηθεί, έστω τώρα στο γήρας του, τα παπικά δόγματα, και να προσέλθει στην Ορθόδοξη πίστη, γενόμενος και αυτός Ορθόδοξος, ΑΜΗΝ!
Δημητσάνα 14 Φεβρουαρίου 2013
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Τη βαθύτατη λύπη του για την απόφαση του Βενέδικτου 16ου να υποβάλει την παραίτησή του εκφράζει με γραπτή δήλωσή του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, από την ιδιαίτερη πατρίδα του Ίμβρο όπου βρίσκεται (φώτο).
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημειώνει ότι ο Πάπας Βενέδικτος 16ος κατά τη διάρκεια της σύντομης παπωσύνης του αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια προσέφερε πολλά στην Εκκλησία και στον διάλογο με την Ορθοδοξία , σημειώνει δε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία θα τον τιμά πάντα για αυτή του την προσφορά.
«Με τη σοφία και την πείρα του θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα πολλά στην Εκκλησία και τον κόσμο... Έβαλε ανεξίτηλη σφραγίδα στη ζωή και την ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όχι μόνο με τη σύντομη παποσύνη του, αλλά και με όλη την μακρά προσφορά του ως θεολόγου και ιεράρχου της Εκκλησίας του.... Εμείς οι Ορθόδοξοι θα τον τιμούμε πάντοτε ως φίλο της Εκκλησίας μας και πιστό υπηρέτη της ιεράς υποθέσεως της των πάντων ενώσεως».
Ο Πατριάρχης στη δήλωσή του αναφέρεται με συγκίνηση στην επίσκεψη του πραγματοποίησε ο Πάπας το 2006 στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. «Ευχόμαστε ο Θεός να αναδείξει άξιο διάδοχό του ως επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» σημειώνει στο τέλος της ανακοίνωσής του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Αναλυτικά η δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου 16ου:
«Με λύπην επληροφορήθημεν την απόφασιν της Αυτού Αγιότητος του Πάπα Βενεδίκτου να παραιτηθή του Θρόνου του, διότι με την σοφίαν και την πείραν του θα ημπορούσε να προσφέρη ακόμη πολλά εις την Εκκλησίαν και εις τον κόσμον.
Ο Πάπας Βενέδικτος έβαλεν ανεξίτηλον την σφραγίδα του εις την ζωήν και την ιστορίαν της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας όχι μόνον με την σύντομον παπωσύνην του αλλά και με την όλην μακράν προσφοράν του ως θεολόγου και Ιεράρχου της Εκκλησίας του, και με το πανθομολογούμενον κύρος του.
Τα συγγράμματά του θα ομιλούν επί μακρόν δια την βαθείαν θεολογικήν του κατάρτισιν, δια την γνώσιν των Πατέρων της αδιαιρέτου Εκκλησίας, δια την επαφήν του με την σύγχρονον πραγματικότητα, δια το ζωηρόν ενδιαφέρον του δια τα προβλήματα του ανθρώπου.
Ημείς οι Ορθόδοξοι θα τον τιμώμεν πάντοτε ως φίλον της Εκκλησίας μας και πιστόν υπηρέτην της ιεράς υποθέσεως της των πάντων ενώσεως και θα χαίρωμεν πληροφορούμενοι δια την καλήν του υγείαν και την παραγωγικήν θεολογικήν του εργασίαν.
Προσωπικώς θα ενθυμούμεθα με συγκίνησιν την επίσκεψίν του εις την έδραν του Οικουμενικού Πατριαρχείου προ εξαετίας και πλέον, καθώς και τας πολλάς συναντήσεις και την καλήν συνεργασίαν που είχομεν κατά την διάρκειαν της πρωθιεραρχικής του διακονίας.
Ευχόμεθα από του Φαναρίου ο Κύριος να αναδείξη άξιον διάδοχόν του επί κεφαλής της αδελφής Εκκλησίας της Ρώμης και να συνεχισθή και μετ’ αυτού η κοινή πορεία μας προς την των πάντων ένωσιν εις δόξαν Θεού» .