Προσευχή και ασθένεια

Το παρόν άθρο αποτελεί απάντηση της Άννας Πρίντεζη, Θεολόγου στην ανάρτηση σχετικά με τον καρκίνο και την προσευχή.


Μκ 9,23 -25 O Iησούς για άλλη μια φορά συγκινείται μπροστά στο δράμα του ανθρώπου που μακριά Tου είναι αβοήθητος και υποχείριο του Σατανά. Pωτά τον πατέρα πόσο καιρό το παιδί είναι σ’ αυτήν την κατάσταση. O ταραγμένος πατέρας από την έντονη κρίση του παιδιού, απαντάει ότι είναι σ’ αυτή την κατάσταση από μικρό παιδί. Γεμάτος φόβο για τη ζωή του παιδιού προσθέτει: «αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας». H αδυναμία των μαθητών κλόνισε την πίστη του πατέρα στο αν πράγματι ο Iησούς μπορεί κάτι να κάνει να τον βοηθήσει. 

O Ιησούς αμέσως σχολιάζει το «αν μπορείς» του πατέρα. Στο «αν μπορείς» που λες, εγώ σου απαντώ πως όλα είναι δυνατά σ’ αυτόν που Μ΄ εμπιστεύεται, όλα μπορεί να τα αντιμετωπίσει αυτός που μ’ εμπιστεύεται! Aυτός που μ΄ εμπιστεύεται δε θέτει όρια στη δύναμη του Θεού! Eγώ και σε συμπονώ και μπορώ να σε βοηθήσω, αλλά θα το κάνω σαν απάντηση στην εμπιστοσύνη σου σε μένα και όχι γιατί με προκαλείς αμφιβάλλοντας τη δύναμή μου. Tην ώρα αυτή δοκιμάζεται η εμπιστοσύνη σου σε μένα, αν πιστεύεις ότι εγώ είμαι το σωτήριο χέρι του παντοδύναμου Θεού».

Tο εδάφιο αυτό «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» έχει πολλά υποφέρει στα χέρια διαφόρων «ενθουσιαστών» που το χρησιμοποιούν ν’ αποδείξουν ότι ό,τι κι αν ζητήσουμε σ’ αυτό τον κόσμο μπορούμε να τα έχουμε αρκεί να έχουμε αρκετή πίστη, θαρρείς και ο Θεός δεν έχει δική του θέληση ή σχέδια! «Αρκετή πίστη που;» ρωτάω. «Στο θαύμα; Στη θεραπεία; Στο ότι θα αποκτήσω αυτό ή να πετύχω το άλλο;» E, λοιπόν λάθος! Αυτό που ονομάζουμε «πίστη» δεν εξαναγκάζει τον Θεό να κάνει κάτι, ούτε ορίζει το θέλημα του Θεού. Αν αυτό που ονομάζουμε «πίστη» δεν είναι εμπιστοσύνη στον Χριστό είναι η αφελής αυθυποβολή των επιθυμιών μας! Δικαιούμαι να μιλώ γιατί το ίδιο λάθος έχω κάνει και εγώ! 

Όταν εμπιστευόμαστε τον Χριστό Αυτός κάνει το δικό Του θέλημα: άλλοτε μας θεραπεύει και άλλοτε μας παίρνει κοντά Του, άλλοτε μας ελευθερώνει από την καταιγίδα και άλλοτε μας κρατά με την δύναμή του μέσα στην θύελλα, πάντα όμως μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε ό,τι Εκείνος επιτρέπει στην ζωή μας! Όταν όμως, εμείς θέλουμε ο Θεός να κάνει κάτι για μας και πείθουμε τον εαυτό μας ότι η έμμονη επιθυμία μας είναι «πίστη», τότε ασφαλώς στο τέλος θα νοιώσουμε απογοητευμένοι από τον Θεό ενώ στην πραγματικότητα θα έχουμε εξαπατήσει τον εαυτό μας.

 O πατέρας καταλαβαίνει ότι ο Χριστός όχι μόνο πρέπει να γίνει το αντικείμενο της πίστης αλλά και ο χορηγός της πίστης! Γι’ αυτό προσεύχεται «Πιστεύω. Bοήθησε με στην απιστία μου. Bοήθησέ με γιατί δεν Σε εμπιστεύομαι αρκετά. Βοήθησε με να Σε εμπιστευτώ ολοκληρωτικά». Πόσο μεγάλη ενθάρρυνση για μας ότι ακόμα και η κλονισμένη πίστη, ακόμα και η ελλιπής πίστη, όταν είναι εμπιστοσύνη στον Χριστό, είναι για τον Θεό επαρκής πίστη! H αγωνιώδης αυτή κραυγή του πατέρα μάς θυμίζει πόσο δύσκολη είναι η ζωή της εμπιστοσύνης στον Χριστό, που πάντα όσο εμπιστευμένοι και αν είμαστε, αντιμέτωποι στις περιστάσεις και τις δυσκολίες της ζωής μας αναγκαζόμαστε να προσευχηθούμε «βοήθα με στην απιστία μου! Βοήθησέ με να εμπιστευτώ το τι κάνεις παρόλο που δεν το καταλαβαίνω!

Παραδίδουν τα παιδιά τους σε ορφανοτροφεία

 

Απελπισμένες οικογένειες προσέρχονται καθημερινά στους δικαστικούς λειτουργούς ζητώντας να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους στέγη και ένα πιάτο φαγητό σε κάποιο ίδρυμα, μέχρι να ορθοποδήσουν.

Κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά της ένα μικρό αγοράκι, η νεαρή μητέρα μπήκε δειλά δειλά στο γραφείο της Εισαγγελίας Ανηλίκων της Αθήνας, χαμήλωσε το βλέμμα της στο πάτωμα και με φωνή που μόλις ακουγόταν είπε:
- Kύριε εισαγγελέα, πάρτε το παιδί μου και βάλτε το σε ίδρυμα. Δεν έχω ούτε για το γάλα του!
Τέτοιες εικόνες απόλυτης εξαθλίωσης διαδραματίζονται συχνά τους τελευταίους μήνες στην Εισαγγελία Ανηλίκων της Αθήνας, όπου γονείς, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της φτώχειας και της απόγνωσης, αναγκάζονται να καταφύγουν ακόμη και στον εισαγγελέα, με την ελπίδα να βρει στέγη και φαγητό για τα παιδιά τους, έστω σε ένα ορφανοτροφείο, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν πια να τα θρέψουν.
Οι περισσότεροι που φτάνουν στο σημείο να αφήσουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα ζητούν από τον εισαγγελέα να φιλοξενηθούν προσωρινά εκεί και να μη δοθούν για υιοθεσία, ώστε μόλις καταφέρουν οι ίδιοι να ξεπεράσουν τη φτώχεια και να σταθούν στα πόδια τους, να μπορέσουν να τα ξαναπάρουν πίσω...
Κάθε φορά που καταλήγει ένας τόσο απελπισμένος άνθρωπος με το ίδιο αίτημα στην Εισαγγελία Ανηλίκων ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου από τους εισαγγελείς Ηλία Ζαγοραίο και Ευτυχία Σταθουλοπούλου, πάντα με τον ίδιο στόχο: να βοηθήσουν τους γονείς, για μην αποχωριστούν τα παιδιά τους.

Δάκρυσαν οι εισαγγελείς
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της 30χρονης μητέρας από την Πετρούπολη, η οποία έκανε ακόμη και τους εισαγγελείς να δακρύσουν, όταν κατέφυγε εκεί σε πραγματικά τραγική κατάσταση και ζήτησε να κρατήσουν στην Εισαγγελία το δυόμισι χρόνων αγοράκι της, γιατί η ίδια δεν μπορούσε να το συντηρήσει.

Η γυναίκα ζήτησε από τον εισαγγελέα να βάλει το μικρό σε ίδρυμα, για μην πεθάνει από την πείνα και το κρύο, όπως είπε, αφού δεν είχε να πληρώσει το ενοίκιο, ενώ της είχαν κόψει και το ηλεκτρικό ρεύμα.

Είπε ότι είχε καταφύγει και στον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος έβγαλε και της έδωσε χρήματα από την τσέπη του...

Το χαμόγελο του μικρού αγοριού που κρατούσε στην αγκαλιά της και η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν μάνα και γιος ήταν ο λόγος που οι άνθρωποι της Εισαγγελίας πραγματοποίησαν έρανο μεταξύ τους και της έδωσαν χρήματα για να μπορέσει να πληρώσει το ενοίκιο.

Στη συνέχεια ο εισαγγελέας ενημέρωσε φορείς του Δήμου και της Ενορίας της, για να παρέχουν στην ίδια και στο παιδί της τρόφιμα και ρούχα και να τη στηρίξουν με κάθε τρόπο.

Σε αυτήν την περίπτωση οι προσπάθειες της Εισαγγελίας έπιασαν τόπο, αφού το παιδί έμεινε τελικά με τη μητέρα του.

Μαρτυρίες που σοκάρουν
"Φροντίστε τα παιδιά μας όσο θα είμαστε φυλακή για χρέη"
Ορισμένες περιπτώσεις, αυτές που ακολουθούν, είναι ξεχωριστές.
Τέσσερα στόματα είχε να θρέψει η κ. Μαρία, χήρα από περιοχή της Νότιας Αττικής που ήρθε στην Εισαγγελία Ανηλίκων ένα πρωί. Τη συνόδευε ο 19χρονος γιος της, ένα σοβαρό παιδί, αγέλαστο, πικραμένο.

Μητέρα και γιος κάθισαν ταπεινά στο εισαγγελικό γραφείο και χωρίς πολλά πολλά, παρακάλεσαν τον εισαγγελέα να βάλει σε ίδρυμα ανηλίκων τα δύο μικρότερα παιδιά της οικογένειας, ηλικίας όπως είπαν 7 και 9 ετών.

"Είμαι άνεργη πολύ καιρό, είπε η γυναίκα. Ο μεγάλος μου γιος επίσης. Τα έξοδα δεν βγαίνουν, ούτε για φαγητό. Για λίγο διάστημα, μέχρι να βρω δουλειά, αν γίνεται, να βρεθεί ένα ίδρυμα να πάνε τα δύο μικρά. Σας παρακαλώ, κ. εισαγγελέα, να μην τα δώσουν για υιοθεσία. Φροντίστε να παραμείνουν στο ίδρυμα μέχρι να έχουμε τη δυνατότητα να τα ξαναπάρουμε πίσω στο σπίτι?".

Και σε αυτή την περίπτωση οι εισαγγελείς κατάφεραν να μην ανοίξει φάκελος για την οικογένεια, όπως γίνεται στις περιπτώσεις που η πολιτεία αφαιρεί τα παιδιά από την οικογένειά τους. Η οικογένεια βοηθήθηκε μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου, ενώ η ενορία τούς εξασφάλισε φαγητό.

Με αξιοπρέπεια
Ακόμη πιο συγκλονιστική ήταν η ιστορία που διαδραματίστηκε στα γραφεία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι που διατηρούσε μικρή εμπορική επιχείρηση σε μια γειτονιά της Αθήνας. Τα χρέη έπνιξαν την επιχείρησή τους και οι επιταγές χωρίς κάλυψη οδήγησαν τους ιδιοκτήτες σε καταδικαστικές αποφάσεις χωρίς επιστροφή. Δύο νέους ανθρώπους με αξιοπρεπή εμφάνιση είχε ένα μεσημέρι απέναντί του ο εισαγγελέας ανηλίκων.

"Πρόκειται να οδηγηθούμε στη φυλακή για χρέη" είπε η γυναίκα στον εισαγγελέα, ο οποίος στην αρχή σκέφτηκε ότι ίσως οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σε λάθος γραφείο. Ομως το ζευγάρι ήταν θύμα της οικονομικής κρίσης που αναγκάστηκε να καταφύγει στην Εισαγγελία Ανηλίκων με αίτημα να μπουν σε ίδρυμα τα δύο ανήλικα παιδιά τους.

"Για να επιζήσουν όσο θα βρισκόμαστε στη φυλακή!" είπαν. Σε αυτή την περίπτωση η Δικαιοσύνη έδειξε πραγματικά ανθρωπιά, καθώς η λύση δόθηκε εκ των έσω και σε χρόνο ρεκόρ?
Την ίδια μέρα αναζητήθηκαν μέσω του αρμόδιου γραφείου της Εισαγγελίας Εκτελέσεως Ποινών οι καταδικαστικές αποφάσεις που είχαν εκδοθεί σε βάρος του ζεύγους. Οταν συγκεντρώθηκαν, διαπιστώθηκε ότι ορισμένες από αυτές είχαν παραγραφεί λόγω παρέλευσης χρόνου και δεν προκαλούσαν συνέπειες.

Αντίθετα, για τις άλλες αποφάσεις που επέσυραν φυλάκιση, η Εισαγγελία Ανηλίκων κατάφερε να δοθεί αναβολή στην εκτέλεσή τους, που ήταν ευνοϊκό αποτέλεσμα για τους γονείς, οι οποίοι κέρδισαν χρόνο μαζί με την ελπίδα να το παλέψουν για να σταθούν στα πόδια τους και να σώσουν την οικογένειά τους.

Σκληρό πρόσωπο
Βρήκαν στέγη σε ορφανοτροφεία
Δυστυχώς, δεν είχαν αίσιο τέλος δύο άλλες περιπτώσεις, με τρία ανήλικα παιδιά αλλοδαπών, που τελικά κατέληξαν σε ορφανοτροφεία. Στη μία μάλιστα από τις δύο ιστορίες, στην οποία ένας 40χρονος Αφρικανός, πατέρας δύο χαριτωμένων κοριτσιών, ζήτησε να βρεθεί στέγη σε ίδρυμα για τις ηλικίας 7 και 9 ετών κόρες του, τα παιδιά έχουν σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μαζί του, ενώ τις επισκέπτεται συχνά.

Στη δεύτερη περίπτωση, 17χρονος Πακιστανός, που μεταφέρθηκε στην Εισαγγελία Ανηλίκων από ενήλικα ομοεθνή του, εξακολουθεί να φιλοξενείται στο Νοσοκομείο Παίδων, όπου του έγιναν οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις για λοιμώδη και μεταδοτικά νοσήματα, μέχρι να βρεθεί ίδρυμα ανηλίκων στο οποίο θα μεταφερθεί.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ

"Βροχή" οι αιτήσεις
Ολο και περισσότεροι χτυπούν την πόρτα των παιδικών χωριών SOS
Καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των γονιών που δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Η ανθρωπιστική κρίση σαρώνει τις κοινωνικές δομές και τα εφιαλτικά αποτελέσματα αποτυπώνονται στα παιδικά χωριά SOS, όπου απευθύνονται εκατοντάδες οικογένειες ζητώντας βοήθεια.

"Ερχονται και ζητούν να πάρουμε τα παιδιά τους λέγοντάς μας ότι οι ίδιοι αδυνατούν να τα συντηρήσουν. Η κατάσταση αυτή εμφανίστηκε το 2010 και αυξάνεται συνεχώς" λέει ο κ. Στέργιος Σιφνιός, διευθυντής κοινωνικής εργασίας και έρευνας στα "Χωριά SOS".

"Φέτος, το πρώτο εξάμηνο του 2011 η αύξηση των περιπτώσεων αυτών ανήλθε σε 65% σε σχέση με το ανάλογο διάστημα πέρυσι. Σε απόλυτους αριθμούς, από τα 1.000 περιστατικά που καλύπτουμε σε όλες τις δράσεις μας, τα 250 υπάγονται στις φροντίδες παραμονής στα παιδικά χωριά, ενώ πάνω από 800 περιπτώσεις χρειάζονται κάποια οικονομική στήριξη".

Από το 2010 άρχισαν να εμφανίζονται γονείς στα γραφεία των "Χωριών SOS" και υπό καθεστώς ανέχειας να ζητούν εάν υπάρχει η δυνατότητα να κρατήσουν εκεί τα παιδιά. Να φιλοξενηθούν μέχρι να βρουν οι γονείς εργασία. Πολλοί εξ αυτών έχασαν τη δουλειά τους και σε αρκετές περιπτώσεις πρόκειται για μονογονεϊκές οικογένειες.

Η συντριπτική πλειοψηφία αφορά Ελληνες (80%) και μόνο το 20% οικονομικούς μετανάστες.
"Προσπαθούμε να στηρίξουμε τις οικογένειες με συμβουλευτική, με υλική βοήθεια, τρόφιμα, ρούχα, κάποιες φορές με οικονομική ενίσχυση, όπως για την πληρωμή ενοικίου. Ομως έχουμε δεχθεί ελάχιστα παιδιά από τις περιπτώσεις με οικονομικά προβλήματα και με την προοπτική να γυρίσουν στην οικογένειά τους. Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τους γονείς και να αποτρέψουμε τον αποχωρισμό του παιδιού" εξηγεί ο κ. Σιφνιός και σημειώνει ότι και τα "Χωριά SOS" αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς οι δωρεές έχουν μειωθεί και η ανυπαρξία κοινωνικών δομών πολλαπλασιάζει τις ανάγκες των ανθρώπων.

Ως φορέας τα "Χωριά SOS", εκτός από τα "Χωριά" σε Βάρη, Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη, λειτουργούν τρία Κέντρα Στήριξης της Οικογένειας, ενώ ένα νέο κέντρο ετοιμάζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Την ίδια στιγμή μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πολλά ορφανοτροφεία, τα οποία αδυνατούν να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας τους και απειλούνται με κλείσιμο. Σήμερα στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν 20 ορφανοτροφεία που φιλοξενούν εκατοντάδες παιδιά και σε αρκετά οι αρμόδιοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, ενώ επιβιώνουν με τη βοήθεια άλλων ιδρυμάτων. Παράλληλα, στον κρατικό τομέα δραστηριοποιούνται 19 ιδρύματα με 950 παιδιά, ενώ άλλα 400 βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες.

Η κρίση αυξάνει ραγδαία τις αιτήσεις στα ιδρύματα, ενώ την ίδια στιγμή έχουν ελαχιστοποιηθεί οι δωρεές. Μια άλλη όμως αιτία για τη δυσχερή θέση των φορέων αυτών είναι η αδυναμία του κράτους να ρυθμίσει θέματα για την αξιοποίηση της περιουσίας από κληροδοτήματα.
Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
 Πηγή: Έθνος.gr

Όλο και περισσότεροι καρδινάλιοι τελούν την "παλαιά" Θεία Λειτουργία

Πρόσφατα ο καρδινάλιος Raymond Leo Burke, τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Αγνής στο Άμστερνταμ όπως φαίνεται και στο βίντεο σύμφωνα με την τυπική εκδοση του 1962, πριν την Λετουργική Μεταρρύθμιση του 1970. Το ίδιο έκανε τον Οκτώβριο και ο καρδινάλιος Darío Castrillón Hoyos μέσα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό.

Το ιδιόβουλο του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ' Summorum Pontificum το 2007 έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς καθολικούς που ουδεμία σχέση έχουν με τους λεφεβριανούς και τις παραφυάδες τους, να γνωρίσουν την Θεία Λειτουργία όπως τελούταν επί αιώνες πριν την δεκαετία του 1960.

Με αυτό τον τρόπο οι σημερινοί καθολικοί μπορούν να προσεγγίσουν την ίδια ιεροπρεπή ατμόσφαιρα που έθρεψε εκατοντάδες αγίους, από τον Άγιο Ιγνάτιο Λογιόλα μέχρι την Αγία Θηρεσία του Βρέφους Ιησού και την Αγία Μαρία Γκορέττι, κουρασμένοι από τις Θείες Λειτουργίες με τα ντραμς και τις ηλεκτρικές κιθάρες, τα παλαμάκια και τα άσματα...νηπιαγωγείου.

Η "παλιά" Λειτουργία έδωσε δυναμικό παρόν και στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στη Μαδρίτη τον περασμένο Αύγουστο παρουσία χιλιάδων νέων. Ελπίζουμε να εγκατασταθεί σύντομα και σε ορισμένους Καθολικούς Ναούς στην Ελλάδα. Για παράδειγμα η Θεία Λειτουργία των 11 π.μ. στα λατινικά, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου στην Αθήνα....

Μοζαραβική ή Γοτθική Λειτουργία, μια σπάνια έκδοση

Το επόμενο διάστημα θα εκτεθεί σε δημοπρασία μια σπάνια έκδοση του 18ου αιώνα του Μοζαραβικού Τυπικού με τιμή εκκίνησης τα 10,000 δολλάρια. Η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο γεγονός οτι δεν τυπώθηκε ούτε στη Ρώμη, ούτε στο Παρίσι ή στη Βενετία όπου συνήθως τυπώνονταν τα διάφορα Λειτουργικά Τυπικά αλλά στην Πόλη του Μεξικού το 1770.

Αποτελεί μια σημαντική μαρτυρία οτι το συγκεκριμένο τυπικό ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο εκείνη την εποχή στην Ιβηρική χερσόννησο και πέρασε και στην Λατινική Αμερική.
Σήμερα η Μοζαραβική ή Γοτθική Λειτουργία τελείται πλέον μόνο στο Τολέδο της Ισπανίας.
Κάντε κλικ στις φωτογραφίες για μεγένθυνση.

Ο λάθος τρόπος προσευχής......

Το τελευταίο διάστημα κυκλοφορεί στο Facebook η παρακάτω προσευχή που θυμίζει έντονα την προσευχή του Φαρισαίου. Ο συγγραφέας ευχαριστεί το Θεό, γιατί δεν τον έκανε σαν τους άλλους τους ορφανούς, τους αρρώστους, τους φτωχούς, τους μοναχικούς, λες και αυτούς ο Θεός τους έχει εγκαταλείψει...


Ευχαριστώ το Θεό, που έχω την οικογένειά μου...
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ορφανοί από γονείς, ζουν μόνοι τους, χωρίς την αγκαλιά της μητέρας και του πατέρα.
Άλλοι τόσοι έχουν τους γονείς τους χωρισμένους και μοιράζουν τη ζωή τους σε δύο σπίτια.

Ευχαριστώ το Θεό, που κάθε μέρα έχω φαγητό στο τραπέζι μου.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν να φάνε μέρες, που ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό.
Υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν από ασιτία!
Ευχαριστώ το Θεό, που έφερε στη ζωή μου την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Γιατί με “ταρακούνησε” με αυτόν το γλυκό τρόπο.

Ευχαριστώ το Θεό, που έφερε στον δρόμο μου καλούς γιατρούς που με βοηθάνε.
Υπάρχουν άνθρωποι με δύσκολες ασθένειες, με αφόρητους πόνους στο σώμα, καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς που είναι αναγκασμένοι να περνάνε πολύ χρόνο από τη ζωή τους στο νοσοκομείο, άνθρωποι που δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει, που δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν έναν γιατρό να τους παρακολουθεί.

Ευχαριστώ το Θεό που βαφτίστηκα Ορθόδοξη Χριστιανή, με γονείς Χριστιανούς.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν γνώρισαν τον Χριστό και έχουν πλήρη άγνοια για την σωτηρία της ψυχής τους.


Ευχαριστώ το Χριστό που ζω σε μια χώρα χωρίς τον κίνδυνο μεγάλων καταστροφών.
Υπάρχουν άνθρωποι σε αλλα μερη της γης που θρηνούν και πονάνε για χιλιάδες νεκρούς και πολλαπλές υλικές, σοβαρές ζημιές.

Ευχαριστώ το Θεό που είμαι άνεργη, γιατί έχω χρόνο να διαβάζω τα βιβλία Του και να μελετάω τον λόγο Του.
Υπάρχουν άνθρωποι τυφλοί, που δεν έχουν μάτια και δεν μπορούν να διαβάσουν.

Ευχαριστώ το Θεό, που μπορώ να πηγαίνω ελεύθερα στην εκκλησία Του και να Του μιλώ.
Υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάζονται να κρύβουν το θρήσκευμά τους, που κινδυνεύει η ζωή τους κάθε φορά που πηγαίνουν σε Ορθόδοξο ναό.
Πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί σε τέτοιες επιθέσεις από αλλοθρήσκους;

Οι ευχαριστίες μου δεν τελειώνουν εδώ.
Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολλά ακόμη. . . .


Εσείς αγαπητοι μου φιλοι για ποιο πράγμα στη ζωή σας, λέτε ευχαριστώ στο Θεό;




.....ΚΑΙ Ο ΣΩΣΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Πάτερ ημών
ο εν τοις ουρανοίς,
αγιασθήτω το όνομα Σου.
Ελθέτω η βασιλεία Σου.
Γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον.
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.
Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Αμήν.

.