Tι και πως θ’ απαντούσε στον Hawking ο Einstein…

τoυ Χάρη Ανδρεόπουλου,

Δημοσιογράφου – θεολόγου ΑΠΘ (xaan@theo.auth.gr),

καθηγητή Β/θμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσιο Δομενίκου Ελασσόνας)

Mε την περίπτωση του Stephen Hawking ασχολήθηκε και ο αείμνηστος καθηγητής Δογματικής και Φιλοσοφίας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Νίκος Ματσούκας, σχολιάζοντας τις διφορούμενες απόψεις του διάσημου αστροφυσικού, χωρίς να τις (δια-) συνδέσει με την υφιστάμενη παραπληγία του και, φυσικά, χωρίς να προχωρήσει σε εικασίες περί «συγχύσεως του νοός του», όπως - αδικαιολογήτως, κατά τη ταπεινή μας γνώμη - πράττει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ,  σχολιάζοντας το τελευταίο βιβλίο του Hawking με τίτλο “The Grand Desing” («Ο μεγάλος σχεδιασμός»).

Ο μεγάλος δογματολόγος της Θεσσαλονίκης Νικ. Ματσούκας αναφερόταν συχνά σε σύγχρονους επιστήμονες, κυρίως από το χώρο της αστροφυσικής, που κάνουν λόγο για ένα ξεκίνημα του σύμπαντος σε μια δεδομένη στιγμή, για μια έκρηξη μιας κοσμογονίας, για ένα διαστελλόμενο σύμπαν, για συνεχή δημιουργία, κτλ, κτλ, και θεωρούσε ότι οι απόψεις αυτές είναι άκρως ενδιαφέρουσες για τη σημερινή θεολογική επιστήμη, αλλά επεσήμαινε και τόνιζε: «Προς Θεού, χρειάζεται μεγάλη προσοχή – οι απόψεις αυτές μπορούν να ενδιαφέρουν μονάχα για λόγους ερμηνευτικούς, και ποτέ για λόγους απολογητικούς ή για συμπεράσματα αθεϊας (…) Τέτοιες συζητήσεις για την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του Θεού κατά τη σημερινή επιστημολογία τουλάχιστον είναι ανόητες…», υποστήριζε ο καθηγητής, επικαλούμενος ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τη φιλοσοφία του L. Wittgenstein.   (βλ. «Δογματική και Συμβολική Θεολογία», τόμος Δ’, εκδ. Πουρναρά, Θεσ/νίκη, 1999, σελ. 39)

Ο Νικ. Ματσούκας, ένιωσε μάλιστα την ανάγκη να υπερασπισθεί το δικαίωμα του Hawking να αρνηθεί να απαντήσει αν είναι θρησκευόμενος ή άθεος, όταν ρωτήθηκε σχετικώς, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετιας του ’90, για να δώσει διάλεξη. Κατά τη επίσκεψή του εκείνη στην Αθήνα, «χριστιανομαθημένοι» δημοσιογράφοι τον ρώτησαν αν πιστεύει στο Θεό. Πολύ σωστά, όμως - γράφει ο Ματσούκας (ο.π., σελ. 39) - ο Hawking είπε ότι δεν επιθυμεί ν’ απαντήσει, γιατί δεν θα’ θελε να θεωρηθεί μήτε θρησκευόμενος, μήτε άθεος. Ωστόσο ένας «χριστιανομαθημένος» δημοσιογράφος δεν σεβάσθηκε την επιθυμία του και στο ρεπορτάζ που έκανε φρόντισε να μας πληροφορήσει κατηγορηματικά ότι ο Hawking είναι «εκ πεποιθήσεως άθεος» (έκφραση του δημοσιογράφου). «Προφανώς η συμπεριφορά αυτή του δημοσιογράφου μόνο …αγιοπνευματική (κάθε άλλο!) επιρροή δεν μαρτυρούσε…», είχε παρατηρήσει ο αείμνηστος καθηγητής του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ.  

Επί της ουσίας τώρα και σχετικά με τη άποψη (αυτή είναι που μας ενδιαφέρει και - προς Θεού! - όχι το εάν είναι ή δεν είναι παραπληγικός …) που εξέφρασε ο Hawking, ότι δηλ. ο Θεός δεν είναι δημιουργός του σύμπαντος και άρα η επίκληση του Θείου δεν είναι αναγκαία για την κατανόηση του κόσμου μας, κλπ.,  θα μπορούσαμε, θεολογικώς πράττοντες, να απαντήσουμε με το λίαν χαριτωμένο παράδειγμα που έδιδε ο Albert Einstein, περιγράφοντας τη σχέση επιστήμης και αποκάλυψης (: θρησκείας / πίστης): «Εμείς οι θετικοί επιστήμονες», έλεγε ο κορυφαίος φυσικός του 20ου αιώνα, «μοιάζουμε με τους αναρριχητές ορειβάτες. Με πολλή προσπάθεια και κόπο ανεβαίνουμε το όρος της Αλήθειας. Όταν, όμως, φθάσουμε στη κορυφή, βρίσκουμε εκεί τους θεολόγους να μας περιμένουν…».  Νομίζουμε ότι ο Αγιος Πειραιώς,  εξ επόψεως θεολογικής, είπε λιγότερα απ’ όσα ώφειλε και εξ επόψεως απολογητικής, περισσότερα απ’ όσα έπρεπε.

πηγή: amen.gr

Φωτογραφίες από την εκταφή του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β'

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' ανακηρύχτηκε Μακάριος από την Καθολική Εκκλησία μόλις 6 χρόνια μετά την κοίμησή του παραβλέποντας τον εκκλησιαστικό νόμο που απαιτεί 50 χρόνια. Για το λόγο αυτό έγινε εκταφή χωρίς όμως να ανοιχθεί το φέρετρο ώστε αυτό να μεταφερθεί από την κρύπτη της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, μέσα στο Ναό. Εκτέθηκε για 3 μέρες σε λαικό προσκύνημα.

"Εμείς είμαστε Εκκλησία", με υπογραφή του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ'

Πρόκειται για απόσπασμα μιας ομιλίας που έδωσε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ στο πρόσφατο ταξίδι του στη Γερμανία, στους φοιτητές της Ιερατικής Σχολής του Φριβούργου. Λόγια που βγήκαν μέσα από την καρδιά του, αφού δεν κρατούσε κείμενο μπροστά του. Ένα ηχηρό χαστούκι στον ρελατιβισμό, αλλά και σε όσους προσπαθούν να επιβάλλουν μια εικόνα της εκκλησίας όπως βρίσκεται μέσα στη φαντασία τους, είτε πρόκειται για μια εκκλησία με «ηθικές αξίες» όπως συμφέρει εμένα, είτε πρόκειται για μια εκκλησία-απολίθωμα, είτε πρόκειται για μια φρέσκια εκκλησία ξεκάρφωτη, αποκομμένη από την παράδοσή της.

Μόνο στο εμείς μπορούμε να πιστέψουμε. Κάποιες φορές λέω: ο Άγιος Παύλος έγραψε ότι η πίστη προέρχεται από την ακοή, όχι από την ανάγνωση. Η πίστη έχει ανάγκη και από την ανάγνωση, αλλά έρχεται από το άκουσμα, δηλαδή από τον ζωντανό λόγο, από τα λόγια που οι άλλοι απευθύνουν σε μένα και μπορώ να ακούσω. Από τα λόγια της Εκκλησίας διαμέσω όλων των αιώνων, από τον επίκαιρο λόγο που αυτή μου απευθύνει μέσω των ιερέων, των επισκόπων, και των πιστών. Το «εσύ» του διπλανού μας αποτελεί μέρος της πίστης, και αποτελεί μέρος της πίστης το «εμείς». Και ακριβώς το να υπομένουμε αμοιβαία ο ένας τον άλλον αποτελεί κάτι το πολύ σημαντικό. Το να μαθαίνουμε να δεχόμαστε τον άλλον ως άλλον στην διαφορετικότητά του, και να μαθαίνουμε ότι ο άλλος πρέπει να υπομείνει εμένα στην διαφορετικότητά μου , ώστε να γίνουμε ένα «εμείς», με σκοπό κάποια μέρα και στην ενορία να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια κοινότητα, να καλέσουμε τους ανθρώπους να εισέλθουν σε κοινωνία με το Λόγο και να είμαστε μαζί στην πορεία προς το ζωντανό Θεό.
Αποτελεί μέρος αυτού, το πολύ συγκεκριμένο «εμείς», όπως είναι η ιερατική σχολή, όπως θα είναι η ενορία, αλλά επίσης σημαντικό είναι να βλέπουμε πέρα από το πολύ συγκεκριμένο και περιορισμένο «εμείς», στο μεγάλο «εμείς» της Εκκλησίας κάθε τόπου και κάθε εποχής, ώστε να μην καταστήσουμε τους εαυτούς μας ως απόλυτο κριτήριο. Όταν λέμε «εμείς είμαστε Εκκλησία», ναι, αποτελεί αλήθεια. Είμαστε εμείς, όχι οποιοσδήποτε άνθρωπος. Το «εμείς» είναι ολόκληρη η κοινότητα των πιστών, σε όλα τα μέρη του κόσμου, του σήμερα και όλων των εποχών. Και λέω πάντα: «στην κοινότητα των πιστών, ναι, εκεί υπάρχει, ας πούμε, η κρίση της πλειοψηφίας de facto, μα δεν μπορεί να αποτελεί πλειοψηφία ενάντια στους αποστόλους και ενάντια στους αγίους. Αυτή θα αποτελούσε μια πλειοψηφία που κάνει λάθος. Εμείς είμαστε Εκκλησία: να είμαστε! Να είμαστε ακριβώς με το να ανοιγόμαστε και να πηγαίνουμε πέρα από τον εαυτό μας και με το είμαστε μαζί με τους άλλους!

Ο "ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΟΣ" ΧΟΚΙΝΓΚ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Μα είναι δυνατόν εν έτει 2011 να εκλέγονται ακόμα τέτοιοι "Μητροπολίτες"? Αναδημοσιεύω το άρθρο του ορθόδοξου Θεολόγου Παναγιώτη Ανδριόπουλου και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εφαρμόζει με επιτυχία – είναι αλήθεια – την ιδιωτική του “θεολογία”, αυτή των αποκλεισμών. Οι παπικοί, οι ομοφυλόφιλοι, οι μουσουλμάνοι, ο Καντάφι και ο Έλτον Τζον, οι παραπληγικοί... Όλοι χωρούν στον Καιάδα του.

Το νέο του “χτύπημα” παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ο παγκοσμίου φήμης επιστήμονας Στήβεν Χόκινγκ στο τελευταίο του βιβλίο εξέφρασε την γνωστή και μη εξαιρετέα σε μερίδα επιστημόνων άποψη ότι ο Θεός δεν είναι δημιουργός του σύμπαντος και άρα “η επίκληση του Θείου δεν είναι αναγκαία για την κατανόηση του κόσμου μας”.

Η “απάντηση” του Πειραιώς Σεραφείμ καταπέλτης!

“Με αφορμή τον συνεχιζόμενο θόρυβο που έχει προκαλέσει διεθνώς η κυκλοφόρησις του τελευταίου βιβλίου του παραπληγικού Βρετανού αστροφυσικού Stephen Hawking με τίτλο The Grand Desing... Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν δια την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν δια την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του διότι η ασθένεια, η φθορά και ο θάνατος δεν προέρχονται από τον Θεόν αλλά είναι αποτέλεσμα της σχάσεως των ανθρώπων και του κόσμου από Αυτόν... Και όμως την άπειρη αυτή δύναμη, σοφία και πρόνοια αποδίδουν κατά καιρούς οι άφρονες υλιστές και σήμερον ο κ. Χόκινγκ που έχει το ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του, από την αφόρητο σωματική δυστυχία του...”.
 
Ο Σεβασμιώτατος δεν έχει κανένα ενδοιασμό, ήδη από την αρχή του κειμένου του, να χαρακτηρίσει δις τον Χόκινγκ “παραπληγικό”, δηλ. να μας βροντοφωνάξει πόσο ανάπηρος είναι ο επιστήμονας κι αυτό τον κάνει να έχει σύγχυση φρενών, ο “απολύτως συμπαθής” και δυστυχής!...
Άραγε αν ο Σεβ. είχε στην Μητρόπολή του ίδρυμα παραπληγικών θα τους επισκεπτόταν για να τους τονίσει πόσο παραπληγικοί είναι, πόσο δεν φταίει ο Θεός για την κατάστασή τους και, εν πάση περιπτώσει, είναι – κατά τα άλλα – συμπαθείς, οι δυστυχείς... Μια νέα ποιμαντική ανατέλλει!
Σε ταλιμπανικό ιστολόγιο, που δυστυχώς εγκωμιάζει τον Πειραιώς για τις “αντι-οικουμενιστικές” θέσεις του, διάβασα επανειλημμένως για τον βδελυρό “οικουμενιστή” Μητροπολίτη Νόβισαντ Ειρηναίο Μπούλοβιτς, τον και “αλλήθωρο”! Προφανώς ο υπερτονισμός φυσικών αδυναμιών των “αντιπάλων” ενισχύει τις “πατερικές και παραδοσιακές” θέσεις των εργολαβικώς “ορθοδοξούντων”.

Άρα, δε μένει παρά κάθε φορά να επισημαίνουμε τι σωματικό ή άλλο κουσούρι έχει ο “αντίπαλος” για να το κραδαίνουμε αναλόγως. Είναι μια νέα “αντιρρητική” θεολογία, βασισμένη στα φυσικά ελαττώματα.
Πάντως παρέβλεψε (;) ο Άγιος Πειραιώς να απαντήσει στον προσφάτως θανόντα νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκο, ο οποίος δήλωνε ευθαρσώς ότι “χωρίς την Βίβλο θα ήμασταν καλύτεροι” και γενικώς διεκήρυττε την αθεϊα του. Ίσως να το κάνει τώρα, μετά θάνατον... Αναλογίζομαι τι κουσούρι θα του προσήπτε.

Πάντως ο Κύριος καταδέχθηκε και έσωσε και αυτούς που είχαν κάποιο σωματικό κουσούρι, χωρίς φυσικά να το ξεστομίσει. Ο Ζακχαίος ήταν κοντός. Ο Μωϋσής στην Π.Δ. ήταν βραδύλγωσσος.

Ο Χόκινγκ, ας μη το ξεχνάμε, πάσχοντας από τη νευροεκφυλιστική νόσο των κινητικών νευρώνων και εργαζόμενος ως επιστήμονας σκληρά και ακαταπαύστως, αποτελεί την καλύτερη δυνατή απόδειξη της ψυχικής δύναμης του ανθρώπινου όντος και ζωντανό παράδειγμα για άλλους ασθενείς. Ο άνθρωπος αυτός απολαμβάνει την οικογενειακή ζωή, έχει τρία παιδιά και ένα εγγόνι και είχε δηλώσει στο παρελθόν «υπήρξα τυχερός που η κατάστασή μου δεν χειροτέρεψε με μεγαλύτερη ταχύτητα. Αυτό δείχνει ότι δεν πρέπει κανείς να χάνει το θάρρος του».
 
Πώς άραγε ερμηνεύει ο Άγιος Πειραιώς αυτή την καλή εξέλιξη του Χόκινγκ (τυχερού μέσα στην ατυχία του); Ως επίσκεψη του Θεού, ακόμα και στον αρνητή του, ή ως δαιμονική επιρροή;

Εστιατόριο «πλήρωσε ό,τι μπορείς» άνοιξε στο Νιού Τζέρσι ο Μπον Τζόβι

«Soul Kitchen» το όνομα του εστιατορίου του Τζον Μπον Τζόβι. Έτσι είχε ονομάσει το εστιατόριό του και ο ήρωας της ταινίας του Φατίχ Ακίν

 

Νέα Υόρκη

Ένα εστιατόριο που επιτρέπει στους πελάτες να πληρώνουν όσα χρήματα θέλουν άνοιξε ο διάσημος Αμερικανός τραγουδιστής Τζον Μπον Τζόβι στο Νιού Τζέρσι. Και σε περίπτωση που ο πελάτης δεν έχει λεφτά, δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Στο Soul Kitchen υπάρχουν αρκετά πιάτα για πλύσιμο.

Το εστιατόριο, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του την Τετάρτη στο Νιού Τζέρσι, δεν διαθέτει τιμοκατάλογο και αφήνει τους πελάτες να πληρώνουν ό,τι ποσό θέλουν.

Για όσους δεν διαθέτουν καθόλου χρήματα, υπάρχει η λύση της εργασίας στο εστιατόριο.

«Σε μια εποχή όπου ένα στα πέντε νοικοκυριά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και σε μια εποχή όπου ένας στους έξι Αμερικανούς δεν έχει εξασφαλίσει το γεύμα του, ένα εστιατόριο σαν και αυτό είναι απολύτως απαραίτητο» δήλωσε ο Τζον Μπον Τζόβι στο New York Magazine.

Newsroom ΔΟΛ